Oyun rahatsız edici bulduğum bir DJ performansı ile başlıyor. Oyunun içinde bu elektronik müziği verdiği hissin karşılığını buluyoruz. Kadın karakterimiz Umut’u erkek arkadaşı Ali ile uzun ve yıkıcı bir ilişkinin son demlerinde görüyoruz. Umut fizikçi olduğunu söylese de hayata dair hissettiği ve sorguladığı yönlerle beraber felsefeye dönük bir tavrı var. İnsanlık aslında bütünü görmekten çok uzakta çırpınan durumda ilerliyor. Bu karakterin yaşanmış ve hissetmiş halde karşı tarafa göstermeye çalıştığı bir durum var, Ali ise bu taraftan bakmıyor. Sonraki sahnede ilk tanıştıkları an ve devamında hayatlarından kesitler görüyoruz. Kadın karakterin hayatının kıstırılmışlığıyla boğuşurken yogaya gittiği bölümde çıldırdığı anlardaki overacting performansı beni seyirci olarak mest etti. Oyunun yazarı reji ile güzel bir uyum yakalamış, sahneleme kısmında kafa yorup üzerine düşündükleri hissediliyor. Oyunu salt metne yoğunlaşıp tabiri caizse çiğ bırakmak da tercih edilebilirdi, fakat üstüne düşünüp provada da katarak ilerlendi ise güzel bir yol katedilmiş. Özellikle kadın karakter olarak sahnede gördüğümüz Berfu Öngören, başrol olmanın hakkını verip oyunu sırtlamış. Aslında bu cesur bir hareket, zira oyunda kendisi bir şeyler katmasa da sahnelenince kimse sorgulamazdı. Bu taraftan bakınca özverisi ve profesyonel hamleleri oyunu daha iyi yapıyor. Uğur Karabulut ise kadının erkek arkadaşı olmakla beraber farklı rollere de bürünüyor, bu geniş yelpazede oyuna tat kattığını söylemeliyim. Aslında insanlığın bu kadar cinsiyet kodlamalarına maruz bırakılması ve bunun üzerinden toplum hafızasının oturması insanı sorgulatıyor, buna da tekrar tekrar ihtiyacımız olduğunu görüyoruz. Loop ile döngüye düştüğümüz bu dünyada kendinize bir çıkış aramak ve farkındalık sağlamak için fırsat yakalayabilirsiniz. Büyük vaadleri olmayan oyun, beklentinizi yüksek tutmadığınız sürece keyifli bir akşam geçirmenizi sağlayacaktır.
Loop / H6 Act