Buğra Orman
@scubapro
TAKİP ET239,543
Toplam yorum görüntülenme
Buğra Orman Aktiviteleri
-
Yaklaşık 85-90 dakikalık, tek perde, nispeten izlemesi yorucu ama oyunculuklara ve efora saygı duyulası bir oyun. Geçen akşam Kadıköy Boa Sahne’de izledim. Tam bir Brecht uyarlaması. Karakterlerin abartılı jest, mimik, ses ve beden hareketleri, bu yolla seyirciye verilen eleştiri dolu metin güzeldi.
Defalarca konu olan, hiç eskimeyen “ezen ezilen ilişkisi” sanırım insanoğlunun yaşamı boyunca var olmaya, bu şekilde sahnelerde sergilenmeye devam edecek. Bizler de kısa süreli dersimizi alıp, bıraktığımız yerden hayatlarımıza devam edeceğiz.
Oyunla ilgili muazzam diyeceğim şey kostüm, ışık, dekor tasarımları. Perde arkası gölge oyunları, bu sahneler için hazırlanmış geri plandaki dekor harikaydı. Kostümler, karakter geçişleri için özenle düşünülmüş, hazırlanmış. Işıksa hikayenin tam bir tamamlayıcısı, bütünleyicisiydi. Emeği geçen herkese ve yaratıcılarına büyük alkış.
Oyunculuklara gelirsek, büyük efor ve ses-nefes kontrolü gerektiren birbirinden güzel performanslar izledim. Herhangi birini diğerinden ayırmayı gerekli görmüyorum. Brecht stili duyguyu, taşlamayı, mizahı, dramı bizlere verdiler. Birden fazla karakteri sürekli geçişler halinde canlandırmak kolay iş değil. Hepsine ayrı ayrı alkışlar.
Oyuna dair eleştirim, süresinin biraz uzun olması ya da öyle hissettirmesi. Bir de oyuncuların akapella şekilde seslendirdikleri sahne geçiş şarkıları. Bu şarkılar ya da sesler, birçok yerde aşırı tekrara düştü ve uzatılmışlık hissi yarattı bende.
Bütününe baktığımda oyunu beğendim. İzlemenizi tavsiye ederim. -
-
-
-
Bir oyunun ismi bu kadar absürt iken bir karakteri bu kadar net tanımlayabilir mi? Evet. Öncelikle bu iki oyunu yazan Brecht'e teşekkürler.
İnsanlık olarak ne dönem ne mekan fark etmiyor, temel sorunlarımız hep aynı. Kendimizi tekrar ediyoruz, bu metinler zaman geçse de çağın gerisinde kalmıyor. Başrolde manipülasyon var, en alt sınıfta olanların kendini en çok koruması gereken olduğuna dair bir bilgi, bilince ve kendilik algısına övgü. Örgütlense böyle olmazdı mesajını da içeren bu karakteri yazan Brecht'in amansız bir Marksist oluşu yanı sıra, yaşama sınıf penceresinden bakmamak her şeyi algılamakta büyük bir eksiklik aslında. İkinci olarak, tiyatronun "yap"ılan bir şey olduğunu hatırlatan ve her saniyeye bir şey "yapan" şahane rejiye teşekkürler. Tığ gibi işlenmişti. Hiç çiğliğe varmadan, en doğal haliyle askerliği, polisliği, hakimliği, eşliği izledik. O dekorlar, o kostümler, fikrin işlenişindeki her detay çok keyifliydi ve üzerinde düşünüldüğü belliydi. Yeterince inandırıcı olursanız ki çok inandırıcı olmanıza bile gerek yok, bir adama kendi cenazesini bile kaldırtabilirsiniz.
İkinci kısım da apayrı bir mekan ve koşulda insanın en temel ve yalın halini akıp giden bir hikayenin içinde seyrimize bıraktı. Bir oyuncuya en az iki karakter düşerken, bu şahane oyuncular tüm karakterleri süper sırtladı. Üçüncü teşekkür de bu üst düzey metin ve sıkı rejiyi bir damla su gibi özümseyen başarılı oyunculara. Kadın oyuncuları bilahare tebrik ederim.
Bütün ülkelerin proleterleri, birleşin!. Yoksa...Yoksa durum feci. :)
Onu Bir Su Birikintisine Atsan İki Günde Parmaklarının Arası Yüzgeç Gibi Deri Bağlar / Ekip Kafile