75 dakika, tek perde, dünyanın en yaygın travma sebeplerinden birini hukuk sistemi üzerinden ele almış bir oyun.
Öncelikle oyun açıklamasında belirtildiği gibi konu tetikleyici unsur içeriyor. Bu yüzden bilet almadan önce Eksi On Altı Kolektif ile iletişime geçmenizi öneririm.
Metnin aslı Avustralya’da geçiyormuş ve yazarın da bir avukat olması sebebiyle hukuk ve adalet sistemiyle ilgili güzel detaylar var. Fakat bizim için izlerken şöyle bir sıkıntısı olabilir. Türkiye’nin hukuk sisteminde jüri, jüriye hitap, izah ve ikna süreçleri böyle sözlü yapılmıyor. Her şey yazılı evraklar, dilekçeler ile tamamlanıyor diye biliyorum. İncelemeler sonucunda hakimin kararı ile noktalanıyor. Hâl böyle olunca bu metnin konusu özelinde davacı taraf, belki de derdini sesli bir biçimde hiç anlatamaz durumda kalıyor. Oyundan sonra üzerine düşünürken maruz kalan kişi için hangi sistem daha uygun bilemedim.
Metnin başlangıcı beni içine pek alamadı. Verilen detaylar biraz uzunmuş hissi yarattı ancak oyunun kırılma anı geldiğinde Tessa’nın kazandığı bir dava sonrası davacının ona yaptığı yorum ile her şey yerine oturdu. Ve yine, tam o anda oyunun sonu tahmin edilebilir hâle gelmiş oldu. Bu da kendi adıma seyir zevkini biraz düşürdü.
Oyunculuk olarak Olcay Yusufoğlu’nu ayakta alkışlıyorum. Bence muazzam bir performanstı. Duygu geçişleri, sahne kullanımı, seyirciği bir saniye bile odaktan kaybetmemesi. Tebrik ediyorum.
Bu konuların işlenmesi, sahnelenmesini değerli buluyorum. Başımıza gelmese de, etrafımızda olmasa da, farkında olmamız gerekiyor. Bu farkındalığı da doğru yönlere kanalize etmeliyiz ki bu sorunların önüne geçebilelim.
Emeği geçen herkese teşekkürler. Işığı, seyircisi bol olsun.
Prima Facie / İlk Bakışta / Eksi On Altı Kolektif