Old Fools, ilk andan son sahneye kadar duygudan duyguya savrulmanızı sağlayan, hafızanın kırılganlığını ve aşka dair umudu eşsiz bir zarafetle işleyen bir yapım. İdil Sivritepe’in her duygu geçişindeki inceliği, çocuksu tazeliğinden yaşlılığın kırılganlığına uzanan performansı adeta nefes kesiyor. Gözlerinin içi her saniye konuşuyor. Olgu Baran Kubilay ile kurduğu enerji dolu, içten uyum ise oyuna hem sıcaklık hem de derinlik katıyor. Şimal Yalçın’ın yönetimi ve Çağ Çalışkur’un kurgusu, kronolojik sınırları yıkarak geçmişle şimdiyi kusursuzca harmanlıyor; ışık-müzik-mekan kullanımı ise sizi tam da o “an”ın içinde tutuyor. İki saatlik sürenin ortasında zaman zaman tempo yavaşlasa da bu, oyunun duygusal büyüsünden hiçbir şey eksiltmiyor. kalbinizde uzun süre yer edecek bir tiyatro deneyimi. Mutlaka izleyin. Herkesin emeğine sağlık.
Balina, güçlü oyuncu kadrosu ve çarpıcı final sahnesiyle akılda kalıyor, ancak genel olarak beklentilerin biraz gerisinde kalıyor. Enis Arıkan’ın performansı övgüyü hak ediyor; duyguyu geçirmede etkili olsa da zaman zaman aynı tempoda ilerleyen sahne yapısı izleyicide kopukluk yaratabiliyor. Sahne tasarımı ve dekor bazı izleyicileri etkilerken, kimileri için dikkat dağıtıcı bulunmuş özellikle ekranlar.. Benim için dikkat dağıtıcı değildi. Filmi izlemiş olanlar için tiyatro versiyonu bazı önemli sahneleri eksik yansıttığı hissi yaratabiliyor. Genel olarak izlenebilir, ama “başyapıt” değil; sağlam ama kusurlu bir prodüksiyon.
84 90 62 74 / Old Fools / Craft