-
oyunculuk mu hayır,müzikler ve dansmı hayır
anlatı hayır
kısacası herşeyiyle hayır..
normalde emek var der gecerim.kötü yorum yazmam.
ama aşağıda okuyacağınız fake yorumların sadece burda oldugunu sanıyorsanız
onlar salondaydıda her sekansa abartılı bravoo owww alkışşş.
muhtemelen oyuncuların arkadaşları aşağıya yorum yazanlar ve o bravocular.
emege saygıysa
biraz da seyirciye saygı!
-
Beklentilerinizi minimize ederek bu oyunu izleyiniz.... Son 5 dakikası hariç cok teatral özelliği olmayan, popüler kültüre yönelik geliştirilen bir proje... Başarılı bir oyun degildi... Oyunculuklar, duygu gecişleri, ve en önemlisi oyunun metni fena durumda...
-
Beklentimi karşılayamadı oyun açıkçası, gerçekten bir müzikal bir drag queen izlemek istiyorsanız bu değil. Ama Nebi Bey’in ve adını bilemiyorum ama annesi rolündeki kişinin sesleri neydi öyle! Sadece onları dinlemeye bile gidilebilir. Ama sadece o kadar maalesef.. hikaye vurur hele de Türkiye’de yaşadığımız için.
-
Öncelikle verilen emek, 75 dakika boyunca gösterilen hem beden hem ses performansı için tebrik ederim. Nebi Birgi müzikal konusunda deneyimli bir oyuncu. Ancak düzeltilmesi gereken sahne üstünde çok şey vardı. Öncelikle ses kontrolü. İlk sahnede belki heyecandan belki farklı sebeplerden hem sesini hem de nefesini yönetmekte çok zorlandı. Yine bazı sahnelerde sesini kontrol edemediği anlar yaşandı. (Bunun sebebi o gün yaşadığı bir rahatsızlık olabilir alerjiye dair bir bilgi geçti cümle arasında). Ancak sebebi ne olursa olsun bunu yönetebilmek gerekir diye düşünüyorum. Annenin son sahnesinde Nebi Bey’in mikrofonu hala açık olduğu için tüm nefes alışverişlerini, arka taraftaki sesleri duyduk.
Müzikler ve ifade etmeye çalışılan mesajlar gayet güzeldi. Bu konuda çok güzel bir iş çıkartmışlar. Espriler fazlasıyla güncel ve bazıları çok yerinde. Ancak sürekli tekrar eden mesela hamdüsenalar olsun gibi cümleler sihrini ilk söylemden sonra kaybediyor. Güncel gündeme dair geyikler seyirciden sürekli bir reaksiyon almak için eklenmemeli, hikayeye hizmet etmeli diye düşünüyorum.
(Bence değil ama spoiler! olur diye önden uyarayım.)
-Spoiler Başı-
Gelelim şu kısma istismar konusu. her gün bu gerçekle yaşıyoruz. Kendisi zaten yeterince büyük bir acı olan bu durumu sahnede izlemekte oynamak kadar zor. Ve ne yazık ki oradaki duygu bana geçmedi. Metin de bu anlamda bir şey anlatma çabasındayken kafa karşılıklığına sebep oluyor. İzlerken hissettiğim şey bu metnin tekrar gözden geçirilmesi oldu. Yeterince acı barındıran konuların acıtasyona ihtiyacı yok diye düşünüyorum. Ve son sahnenin dramatikliğine rağmen selamlamanın yine hareketli olması hikayenin sonunda yaratılmaya çalışılan inandırıcılığı da yok ediyor. Ek olarak bir kuir hikayesinde karakterin istismara uğramış olması sanki bu olaydan sonra başka türlü bir yaşamı olamazdı mesajı veriyor.
-Spoiler sonu-
Oyuncunun çabası ve emeği asla göz ardı edilemez, kesinlikle bazı dokunuşlarla bambaşka bir yere taşıyabilir. tam olarak yansıtmak istediği şeye ulaşabilmesi için metnini kuvvetlendirmeye ihtiyacı olduğunu düşündürdü. Emeklerine sağlık. Yolu açık olsun.
-
Hikayede Bir takım kopukluklar var, kadın karakterlerin oyunculuğu başrolden daha başarılı geldi ve önleri açık bence. Danslar güzel. Sonlara doğru olay fazla dramatiklesiyor ve yorucu bir hal alıyor, daha dengeli bir yerde durabilirmis, hikaye bu haliyle oldu bittiye getirilmis gibi hissettim.
The Diva Müzikali