Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Merhaba. Teya oyun sonunda içinden çıkamadığı kısır bir döngüde olduğu için Martha kendisini terk ediyor. Çünkü tek amacı artık sürekli ses kaydını dinleyip bu tiyatro metnini yazmak oluyor.
Craft’ın şüphesiz en gözde oyunlarından olan 84 90 62 74 Old Fools oyununu 19.12.2024 tarihinde Alan Kadıköy sahnesinde izledim. Craft’ın tüm oyunları genelde sold-out oynuyor, özellikle Old Fools bu anlamda oldukça ünlenmiş ve biletleri dakikalar içinde tükenen bir oyun niteliği taşıyor. Bu sebeple biletleri almadan önce alarmımı kurdum ve sahnenin en ön sırasından bilet alabildim. Alan Kadıköy’de izleyeceğim ilk oyun. Bu nedenle hem alanı merak ediyor, hem de oyunu aşırı heyecanla bekliyordum. Alan’a ilk girdiğimizde giriş kısmının oradaki bekleyen kalabalığın içinde erkek karakterin piyano çalıp karşısındaki kıza ithaf etmesiyle gösterinin ilk 5 dakikası bu şekilde başlamış oluyor. Devamında oyuncular eşliğinde salona geçiyoruz ve seyirciler oturma ünitelerinde yerini alır almaz karşılıklı sütunlarda İdil hanımı etkilemeye çalışan, âdeta flörtleşen Olgu beyin beraber dinamik danslarıyla yavaş yavaş oyunun içine giriyoruz. İlk kez böyle bir etkinlik izliyordum, daha ilk dakikasında farklı olmayı başarabilen ve yüzümü güldüren oyun anında içine aldı beni. Tristan Bernays tarafından yazılan ve rejisinde Çağ Çalışkur’un yer aldığı Old Fools hakkında yazacağım çok şeyler var doğrusu. Sahnede bir an olsun gözlerimi alamadığım Viv ve Tom’un tanışmalarından başlayıp, evlilik hayatlarını ve yaşlılıklarına kadarki sürecin tüm yönlerini, en derin duygu yoğunluklarıyla izliyoruz. Bir anda küçük çocukları Alice’e geçiş yapıyoruz. Sonra Tom’un Roma’dan iş teklifi almasıyla çiftimizin Roma serüveninde buluyoruz kendimizi. Derken Barcelona eksik kalır mı? Viv’in Barcelona’sında sokaklardayız. Kumsalda onlarla beraber tartışmalarına şahit oluyoruz, denize giriyoruz ve daha bir sürü anı… Sonra alzheimer hastalığına tutulan müzisyen Tom’un bu trajik süreçteki başına gelen, tüm hayatını etkileyen o kritik zamanlara geçiş yapıyoruz. Bakın bu geçişleri yapmak çok zordur ve meziyet gerektirir. İdil Sivritepe ve Olgu Baran Kubilay bu geçişleri o kadar iyi veriyorlar ki seyirciye! Ve oyunculukları!!! O kadar derin, sert, muazzam ve de kusursuz. Oyunculuk nedir deseler bu iki yetenekli oyuncuyu örnek gösterirdim. Kendilerini tebrik ediyorum. Evliliği sahnede buz dağı gibi tasvir etmişler. Nasıl ki buz dağının görünen ve de derinde görünmeyen kısımları varsa; Tom ve Viv’in evliliklerinde de tüm detayları yaşıyoruz. Öylesine açık ve derin işleniyor. Bir anda kendimizi kahkaha içinde bulurken, bir yandan dolan gözlerimizle sahneye bakarken buluyoruz. Bu oyunda hem baba-kız ilişkisini, hem de evli bir çiftin ilişkisini izliyoruz. Bir ilişkinin dinamiğini yaratan aşk, ihtiras, aldatma ve ayrılık evrelerini 2 saate sığdırdıkları Old Fools, rejisiyle de oldukça başarılıydı. Işık oyunlarıyla geçişlerin sertliği o kadar netti ki, izlerken seyircide zaman kargaşası yaratmıyordu. Tüm sahnenin basamaklarını ve sütunlarını kullanmaları izlerken biraz seyri zor kılsa da, bütününde dinamiği korudukları için göze batmıyordu. Dinamiğin ve acının bir arada, eşit ve apaçık yansıtıldığı Old Fools, neden sold-out olduğunu ve biletlerin dakikalar içinde tükendiğini âdeta gösterdi. Aşkı aşk yapan tüm olgular yerini bitmişliğe, tükenmişliğe ve 2 hastalığa kendini bırakıyordu. Nasıl ki bir aşk; iki kişiden birini alzheimer, diğerini de bir sinir hastası yapabilirdi? Bu o zaman aşk olur muydu? Kendimizden ödün verdiğimiz şeyler bir gün kapımızı acı bir şekilde çalarsa o zaman biz biz olarak kalabilir miyiz? Eminim seyircilerden bir çoğu oyunu izlerken belki içinde var oldukları ya da önceden deneyimledikleri ilişkilerden bir şeyler bulacaklardır. Zira ben de o hissiyatı yarattı. Kendimizden örnekler bulduğumuz zaman oyunu daha fazlasıyla sahipleniyoruz ve karakterlere içten sarılıyoruz. Günün sonunda geçmişini unutmaya karar veren Viv, ailesinden öte artık kendisini de unutmaya başlayan Tom ve babasıyla dost olmayı başarabilmiş, her zaman babasını hayatının kahramanı yerine koyacak bir Alice kalıyor geriye. Şiddetin evcilleşemediği bir ilişkide duygu denizinde boğulan balıklar, onları alt-üst eden büyük bir buz dağı ve görmek istemediğimiz, duymak istemediğimiz gerçekler. Bizi biz yapan belki de bunlardır. Tom ve Viv, hikayenizi daima hatırlayacağım. Teşekkür ediyorum!
İzlediğim tiyatro, müzikal, bale ve opera temsillerini kendimce yorumladığım güncel paylaşımlarıma Instagram’da @metinler.sahneler hesabımdan ulaşabilir, ilgileniyorsanız takibe alabilirsiniz!
Şahları da Vururlar / Ortaoyuncular