Avrupa’nın gözde koreografı Marcos Morau, güçlü estetiği ve Arvo Pärt’in ruhani müzikleriyle sahnede bedenden bir katedral inşa ediyor, ya da insanlık için son bir sığınak.

Yaşam giderek dijital teknolojilerin hakimiyetine gi
DEVAMIriyor, bireyselleşme bir arada yaşama arzusunun çoktandır önüne geçti, insan olmanın ne anlama geldiği temel bir soru olmaktan çıktı. Peki kaçınılmaz gibi görünen manevi çöküşümüzü durduracak şey başımıza gelecek kozmik bir felaket midir? Tek kurtuluş şansımız, dünyaya çarparak yaşamın bilindik seyrini aniden değiştirecek bir göktaşı olabilir mi?

Morau bu dans yapıtında insanlık için yeni bir diriliş anlatısı kurmak üzere, o hayranlık uyandıran dekor ve mizansenleriyle retro-fütürist bir evren yaratıyor. Tıpkı 66 milyon yıl önce dünyayı karanlığa gömen o göktaşı gibi bir çarpışma sonrasında yeni nesil bir insanlık doğum sancıları çekiyor. Hayata yeniden temas eden her bir beden birer sinyal gibi titreşerek akranlarını arıyor; ışık ve hareket, mekâna yeniden anlam kazandırıyor. Nasıl ki Arvo Pärt mistik eserlerinde müziğe ve insana bakışımızı dönüştürdüyse, Morau da insanı huzura, içsel bir farkındalığa kavuşturacak yeni bir bedensel devinim, sığınılacak yeni bir katedral arayışına çıkıyor. Ona göre, “rotayı değiştirmek” ve birbirimize kavuşmak için hâlâ zamanımız var.

Güncel dans sahnesinin en özgün üreticilerinden Marcos Morau, bir grup İspanyol sanatçıyla birlikte sinema, fotoğraf sanatı, tiyatro ve modayı da kullandığı göz alıcı koreografileriyle dansa yeni bir soluk getirdi. Üretkenliğiyle takdir topluyor; La Veronal adlı kumpanyasını yönetiyor; Nederlands Dans Theater, Lyon Opera ve Balesi, Atterballetto, Zürich Ballet, Göteborgoperans, Staatsthaeatre Berlin gibi pek çok önemli topluluktan davet alıyor. Onun kendine has tarzı, büyük dans topluluklarına da yeni bir ilham kaynağı oluyor. 1982 Valencia doğumlu koreograf, İspanya’da Ulusal Dans Ödülü’nü alan en genç sanatçı unvanını taşıyor.

Hollanda’nın köklü dans topluluklarından, bu yıl 80. yaşını kutlayan Scapino Ballet Rotterdam’ın on iki dansçısı, Morau’nun evrenini sahnede ustalıkla inşa ediyor. Koreografın, kendi topluluğu dışında çalıştığı ilk topluluk olan Scapino Ballet ile işbirliği, 2014’te Shin A Lam ile başladı, 2016’da Pablo Picasso’dan ilham alan Pablo ile devam etti.

Türkiye’ye festival için ilk kez gelecek Scapino Ballet’in Katedral’i, Marcos Morau’nun bize sunduğu hipnotik bir ritüel. Gelin bu ritüele siz de katılın, sahne diliyle yeni bir akım başlatan yetenekli koreografın dünyasını hep birlikte keşfedelim.

“Hareket dili şaşırtıcı derecede doğal ve altında güzel bir melankoli barındırıyor; Scapino dansçıları bunu mükemmel bir şekilde yansıtıyor. Katedral, birçok yönüyle Stanley Kubrick’in 2001: Bir Uzay Destanı filmini hatırlatıyor.”
— Trouw

“Morau sahneyi kutsal bir alana dönüştürüyor; dans, kelimelerden çok daha sesli bir anlatı sunuyor.”
— Dance Europe
DAHA AZ GÖSTER