Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyuna 1 puan verdim ama aslında 1 hak ettiği için değil buradaki puanı gereksiz yüksek gözüktüğü içindir. Olması gerekene biraz daha fazla yaklaşsın diye. Kadıköy'de Pax Sahne'de alt notalardaki kanalizasyon kokusu eşliğinde izlediğim trajik hikaye, ortalama bir oyunculukla ironisiz cinsiyetçi ve ayrımcı söylemler eşliğinde ve anlatmak istediği hikayeyi anlatamayıp açıklaya açıklaya keyfini kaçıra kaçıra sonlanmıştır. Az sayıda kişinin verdiği eş dost puanlarına güvenmemem gerektiğini tekrar hatırlatan oyundur.
Emeğe saygı duymakla beraber bu oyunun
8 puanı hak ettiğini düşünmüyorum. Trajik bir hikaye komedi unsurları katılarak anlatılmaya çalışılmış ama olmamış, en azından komedi kısmı. Espriler Z kuşağına hitap eder cinsten, 30 üstüyseniz çoğuna “tilt” olabilirsiniz. Dramatik sahnelerdeki oyunculuk iyi, duygulanmamak elde değil, birinde ağladım bile. Ama özellikle huzurevindeki amca rolüne giriş ve çıkışlardaki ses kontrolü zayıf, sanki görüntü geç geliyor gibi. Başta manasız gelen ilk sahneyi anlamlandırarak bittiği için vurucu bir sona sahip. Reji de diyaloglara eşlik, ses ve ışık kontrolünde gayet başarılı. Emeğinize sağlık.
Ben oyunu pek sevemeyenlerdenim. Her şeyden önce metnin cücelik ve veganlık mevzuunda küstah olduğunu düşünüyorum. Üstelik bu tavrı yapının, karakterin, hikayenin bir gereği olarak değil, salt drama kırıcı, doz dengeleyici bir karşıt unsur olarak kullanıyor ve ikisini de kolaya kaçan bir mizahın malzemesi haline getiriyor. Hem marjinal olan üzerinden kendine dikkat çekmek istiyor hem de onu sıradan kaba bakışın tespitleriyle tanımlayıp marjinal olarak saklamaya devam ediyor. Bunu rahatsız edici ve başarısız buldum. Olay örgüsü ve çözülmesi ise daha iyi düşünülmüştü, vurucu bir doruk noktası vardı metnin. Bunun dışında Dilara Hanım'ın oyunculuğu gelecek vaad ediyor. Bazı olay geçişleri ve yaşlı adam tiplemesi daha iyi olabilirdi desek de (sanki ara sıra üşendi de üstünkörü oynadı gibi anlatabilirim bu eksikliği) genel olarak oyunculuk tatmin ediciydi. Emeğinize sağlık.
İntihar, alzheimer gibi ağır konuları işleyen bir metin sizi bekliyor. Oyunun en başarılı yanı metin fakat cücelerle dalga geçmeye gerek var mıydı?
Sahne tasarımında seyircinin gözünü alan güçlü bir beyaz LED ışık kullanımı pek parlak bir fikir olmamış, önlerde oturanlara güneş gözlüğü getirmelerini tavsiye ederim.
Dekor adına sadece bir tabure ile karşı karşıyayız.
Oyuncunun performansını beğenenler ile aynı oyunu mu izledik, anlatımı ve ses kullanımı oldukça monotondu, özellikle yaşlı tiplemesi sırıtıyor.
Bu oyunun puanına kanarak izlemeyin, gittiğim gösterimde oyun süresince dayanamayıp çıkanlar olduğunu belirtmeliyim.
Sendrom / Fact Tiyatro