Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Afife, görsel olarak büyüleyici, oyunculuk açısından kusursuz, metin olarak da derin bir yapım. Sahne tasarımı adeta bir tablo gibi; ışık kullanımı, dekor detayları ve geçişler öylesine incelikli ki, izleyiciye estetik bir şölen sunuyor. Oyunculuklar da aynı düzeyde etkileyici her karakter, hem duygusal hem tarihsel ağırlığını sahneye eksiksiz yansıtıyor.Ancak tüm bu kusursuzluğun ortasında teknik bir mesafe hissediliyor. Sahnenin aşırı büyük olması, tiyatronun doğasındaki en önemli unsuru yani oyuncuyla seyirci arasındaki doğrudan bağı zedeliyor. Afife gibi içsel ve dramatik bir hikâyede, seyircinin karakterle bütünleşmesi gerekirken, sahne büyüklüğü duygusal bir uzaklık yaratıyor. Yine de metin o kadar güçlü, oyunculuklar o kadar sahici ki, bu fiziksel mesafe bile oyunun etkisini tamamen silemiyor. Afife, sinematik bir görselliğe sahip olsa da özünde tiyatronun ruhunu taşıyor: kadın olmanın, sanatla var olmanın ve sahneye adanmış bir hayatın hikâyesini. Efsane oyunculuklar, büyüleyici sahne tasarımı ve güçlü bir metinle Afife, yılın en etkileyici prodüksiyonlarından biri. Tek zayıf noktası, tiyatronun doğasındaki “yakınlık” unsurunun mekânsal olarak zedelenmesi.
Konuşmamız Lazım, etkileyici bir sahne tasarımına sahip olmasına rağmen, ne metin ne de oyunculuk açısından beklentiyi karşılayabilen bir yapım. Sahne kullanımı teknik olarak başarılı; ışık, dekor ve mekânsal düzenleme izleyiciyi içine çekebilecek nitelikte. Ancak oyunun dramatik yapısı bu görsel gücü destekleyemiyor. Metin, konusunu derinleştirmekte yetersiz kalıyor; diyaloglar yüzeysel, karakter ilişkileri inandırıcılıktan uzak. Oyunculuklar da bu zayıf metin yapısının altında ezilmiş gibi görünüyor. Duygusal geçişlerde kopukluk, tempoda dengesizlik hissediliyor. Sonuçta Konuşmamız Lazım, teknik açıdan potansiyel taşıyan ama içerik bakımından boşluklarla dolu bir tiyatro deneyimi sunuyor. Sahnede göze hitap eden bir atmosfer var; fakat kalbe veya zihne dokunabilen hiçbir şey bırakmıyor.
Afife / Afife Tiyatro