İstanbul Şehir Tiyatrolarının repertuarını böylesi oyunlarla zenginleştirmesi güzel. Jung'un 4 temel arketipinden olan gölge arketipine bu kadar atıf yapılması(oyun ismi, tanıtım) bence biraz abartı olmuş, yani sanki ister istemez oraya güdülenilmiş gibi kaldı ki oyun kendi içinde daha geniş bir psikolojik alan sunuyordu. (Depresyon, yeme bozukluğu, yakın ilişkilerin çapraşıklığı, kadın erkek ikiliği vs.) Psikolojik bir rahatsızlıkla gölge kavramının iç içe geçtiği yerler vardı. Oyunun temposu ilk başlarda ve ortalarda çok iyi ilerlerken sona doğru dalgalanmalar yaşandı, dekor kullanımını ise beğendim. Özellikle perde kullanımı çok iyiydi. Genç bir kadının zihninden çıkmasından mütevellit espriler ve ikili diyaloglar gayet akıcıydı. Süresi itibarıyla da ziyadesiyle rahat izlenecek bir oyun, biraz uzatılabilirdi dahi,,, Gölgeyle yüzleşmeden onunla döğüşmeden ayağa kalkmak kolay olmasagerek,, 6,5'tan 7.
Gölge / İstanbul Şehir Tiyatroları