Cahit Sıtkı’dan sonrası edebiyatın geldiği yer malumunuz. Hâl-i ahval böyle olunca, oyuna ayrı bir duygu ile gittim. Malum şiir için iki rivayet var, bizim oyunda ki asker Abbas’ın ki… Seyirciyi, oyunun içine alıp bırakmamsından tutun da, her bir valizin hikayede ki yerine kadar çok iyi hazırlanmış. Veysel beyi, Palto adlı oyununda iki kere hayranlıkla izlemiştim. Bu oyununda da, performansı üst düzeyde. Nicelerine Veysel'cim . Sanat enerjiniz bol olsun. Işıkçısından, yönetmenine herkesin eline sağlık. Nur içinde uyu Tarancı
Sahnede Abbas olduğuna o kadar inanıyorsunuz ve anlatım o kadar saf ve güzel akıyor ki. 4 bavul ve bir küçük fonla, Abbas'ın köyüne, Cahit Sıtkı'nın çilingir sofrasına gidip iki insanın paylaştığı hüzne, kahkahaya ortak oluveriyorsunuz. İlk kez izleme şansı buldum Şükrü Beyi, sahnedeki tavrına hayran oldum. Yüzümde iyi bir iş izlemenin keyfiyle oyun boyunca gülümsedim
sanırım. Emeği geçen herkese teşekkürler. Alkışınız bol olsun.
#