Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Daha önce "Godot'yu Beklerken'i Beklerken" ve "İzlanda'nın Başkenti?" oyunlarında büyük bir beğeniyle izlediğim ve takip ettiğim Olcay Tanberken için gittim "Yansıma" ya. İyi ki gitmişim. Bu oyunla genç oyuncularımızdan Semra Özgün Emrah'ı da tanımış oldum. Bağırmadan, göze sokmadan, içten ve çok doğal bir oyunculuğu var. İlk kez izlediğim için özellikle dikkat ettim ve çok da beğendim. Tam bir uyuz ablaydı:) Bundan sonraki oyunlarını da takip edeceğim. Farklı rollerde nasıl olacağını da görmek isterim. İki oyuncumuz abla-kardeş olarak çok uyumlu bir çift olmuştu sahnede. Abla'nın ruhsal yaraları, kardeşin bedensel yaraları, arada ekrana yansıyan video görüntüleri ile toplumun yaralarını gayet güzel yansıttılar. Bu arada Evrin Arac'ın ödül aldığı bir metin "Yansıma" Sanırım sahnelenen ilk oyunu ve oldukça başarılı. Derdini de, vermek istediği mesajı da bazen direkt, bazen de metaforlarla gayet güzel anlatmış. Tek perdelik bir oyun; oyuncuları, dekoru ve metni ile bundan daha güzel olamazdı. Öneririm
Tekinsiz bir öykünün birbirinden oldukça farklı iki kahramanı, iki kızkardeş ve yıllar sonraki yüzleşmeleri.. Sarsıcı hikayesi ile olduğu kadar her bir detayı kalem gibi işlenmiş bir rejiyi neredeyse kusursuza yakın bir gerçeklikle seyirciye geçiren çok başarılı oyunculuklarıyla da göz dolduran çarpıcı bir oyun.
Oyunu Taksim Ara Sahne’de izledim. Her replik, her hareket, hatta sessizlik anları bile öylesine ustalıkla yerleştirilmişti ki, sahnede hayat bulan hikaye adeta benim gibi düşünen bir çok seyirciyi içine çektiğini düşünüyorum. İki kardeşin arasındaki çatışmalar, sevgiler ve sessiz anlaşmazlıklar öylesine gerçekti ki, bir noktadan sonra kendimi onların dünyasındaymışım gibi hisseder buldum.Bahsettikleri bir cümle vardı ki, spoiler olmaması için paylaşmak istemiyorum. Hepimizin içinde olan o benzer duygulara ayna tutuyor diyebilirim. Bu sezonun kesinlikle izlenmesi gereken oyunlardan biri olduğunu düşünüyorum, emeği geçen tüm ekibin ellerine sağlık.
Oyunu House Of Performance salonunda izledim. Gözümü sahneden alamadığım, ara ara ‘durun, sakin olun ’ düşüncesi ile sanki durumu kurtaracakmışım gibi öne atılma hissi yaşadığım ve ardından gülmeye başladığım zaman zaman gerildiğim, duygudan duyguya sıçrama yaşatan bu oyun gerçekten çok ama çok keyifliydi. Oyunculara öyle odaklanmış olmalıyım ki, ışık, dekor, müzik, kostüm onlarla bir olmuş ve sanki alışık olduğum bir ortamda gibiydim. Kesinlikle kendinizden de bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm bu oyunu izlemenizi tavsiye ederim, emeği geçen herkesin ellerine sağlık.
Yansıma / 1Oda1Tiyatro