Oyunu Taksim Ara Sahne’de izledim. Her replik, her hareket, hatta sessizlik anları bile öylesine ustalıkla yerleştirilmişti ki, sahnede hayat bulan hikaye adeta benim gibi düşünen bir çok seyirciyi içine çektiğini düşünüyorum. İki kardeşin arasındaki çatışmalar, sevgiler ve sessiz anlaşmazlıklar öylesine gerçekti ki, bir noktadan sonra kendimi onların dünyasındaymışım gibi hisseder buldum.Bahsettikleri bir cümle vardı ki, spoiler olmaması için paylaşmak istemiyorum. Hepimizin içinde olan o benzer duygulara ayna tutuyor diyebilirim. Bu sezonun kesinlikle izlenmesi gereken oyunlardan biri olduğunu düşünüyorum, emeği geçen tüm ekibin ellerine sağlık.
Bir Varmış Hiç Yokmuş / Yirmiotuz