İstanbul’un Maltepe semtindeyiz. Her katı ayrı hikaye barındıran bir apartmana bakıyoruz. Bodrum katında en genci, en üst katında en yaşlısı olan tipik bir apartman. Gürültülü, baş ağrıtıcı, herkesin kendi derdine düşmüş olduğu ama kenarından köşesinden hepsinin birbirine bir miktar bağlı olduğu, komşuluk anlayışının kaybolmadığı bir apartman. Sahnede iki oyuncu, apartmanda onlarca farklı hayat. Usta işi bir metin, harikulade performanslar, yüksek enerjili, bol güldürülü, kahkahalı, bir o kadar da dram dolu yaklaşık 65-70 dakikalık bir oyun. Başlangıçtan son anına kadar ıstıraplarla dolu hayatlar arasında gidip geliyorsunuz. Yer yer hak veriyor, yer yer kızıyor, çokça gülüyor, bazı bazı ağlıyorsunuz. Şiddet, kalabalık, ölüm, aldatma, alkol, gürültü, ayrılık, cinsellik, din, çocuk, kadın, erkek, uyuşturucu, çay, isyan, kabulleniş, kahve… Kısaca gerçek bir hayat var bu oyunda. Yaşanmışlık var, aşinalık var.
İstanbul’da apartman hayatı yaşamış birçok insanın özdeşleşebileceği bir ortam yaratılmış. Seri karakter geçişleri, yüksek eforlu performanslar ile duygudan duyguya girdik bu gece. Dakikalarca üst üste patlatılan ironi dolu mizah ile kahkahalar atarken birden gözleri dolduracak kadar hüzünlü bir öyküye geçiş ile beni aldı götürdü Istırap Korosu. Emeği geçen herkesin ellerine sağlık.
Sahnede dekor olarak sadece iki adet sandık var. Işık kullanımı da yok denecek kadar az diyebilirim. Bütün yük, akış oyunculara ve onların performanslarına dayanıyor. Ve onlar, birbirleriyle müthiş uyumları, enerjileriyle bizi sahneye bağlıyorlar. Seda Türkmen ve Deniz Karaoğlu, sahnede bizden çok eğlendi diyebilirim. Dolayısıyla da bizlere seyir zevki yüksek bir performans ortaya koydular. Alkışları bol olsun. Yazar/Yönetmen Murat Mahmutyazıcıoğlu’nun izlediğim ilk oyunuymuş, ama sanki defalarca izlemiş, kendisinden böyle bir metni ve oyunu alacağımdan eminim hissiyatıyla gitmiştim tiyatroya. Sanırım kendisi hakkındaki yorumlar bayağı önde gidiyor. Belli ki hakedilmiş bir durum.
Kadıköy Boa Sahne gibi seyirciyle oyuncunun birbirine yakın olduğu, nispeten küçük denilebilecek bir sahnede izledim. Ve hepinize böyle bir sahnede izlemenizi tavsiye ederim. Pişman olmayacaksınız.
Istırap Korosu / BAM