Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu Zorlu % 100 stüdyoda izledik. Öncelikle sahne ve oturma düzeni çok kötüydü. İlk 4 sıra dümdüz, hiç bir yükselti yok. Sahnede sandalyelerle nerdeyse aynı düzlemde. 4. Sırada olmamıza rağmen, çocukları çoğu zaman göremedik. Sonradan bir kaç arka sıraya geçmemize rağmen bu sorun devam etti. Ayrıca ses düzeni de kötü. Çoğu yeri duymakta çok zorlandım. Çocuk oyuncular Abdullah Burak Kaya ve Ayaz Gülşen’ in performansına diyecek yok. Çok doğallar, pırıl pırıl vegelecek için umut vaad ediyorlar. Belki başta yazdığım görsel ve işitsel sorunlardan dolayı oyun beklentimin altında kaldı ve bir yetersizlik duygusu ile ayrılmama sebep oldu.
Tiyatro festivali kapsaminda Istanbul mon Amour projesinin bir parcasi olarak kisa versiyonuna bayilmistim. Hem metin cok etkileyici idi hem de Salih Bdemcinin enfes performansi. Uzatip bir oyuna cevirmelerini cok istemistim (baska seylerde istesem olur mu acaba? :)) Umarim uzatilmis versiyonu da ilk seyrettigim kadar etkileyici olmustur. Bilet almayi dusununlere bir fikir olsun diye yaziyorum onden...
Ben oyunu begenenler tarafindayim. Cok dogru bir zamanda dogru bir oyun sahneye koymuslar. Oyunculuklarin da cogu iyi olunca sonuc gayet basarili. Ben bir tek sahne gecislerinin cok fazla ve biraz da uzun olmasini begenemedim. Sahne fazlaca karanlikta kaliyor, ama belki de ozellikle tercih edilmis de olabilir bilemedim. Dekor ve makyajlar da iyi dusunulmus ayrintilar ile doluydu. Oyun icin reji bayagi bir kafa patlamis, o yuzden suresi uzunca karanlik sahne gecisleri de onlardan biri olabilir mi acaba dedim oyun boyunca...
Medea / Dor Productions