-
Uzun zaman sonra ilk kez bir oyunda dış dünyayı unuttum ve hikayenin tam ortasında hissettim kendimi. Öncelikle zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Kıpırdamadan izledim. Sahnede iki oyuncu görüyoruz ama çok fazla kişi ve anlatıcı var gibi. Semboller, metaforlar çok fazla, bu yüzden bazı yerleri anlamakta güçlük çektim. Ama bu da zaten post dramatik bir metinde beklenen ve olması gereken birşey kanımca. Gerçek birşey izlerken bir an da gerçekdışı birşeye tanık oluyorsunuz. Tam çözecekken tüm topladıklarınızı yerle bir ediyor. Ben de tam olarak bunu seviyorum tiyatroda. Artık klasik biçimden çıkılmalı. Bu iş de tam bunun örneği. İzlerken ben yoruldum oynarken nasıl yorulmuyorlar anlamış değilim ayrıca. Bütün ekibi ayakta alkışlıyorum!
-
-
Oyununuzu büyük bir beğeniyle izledim. Her sahnesi, her repliği, her hareketi muazzam derecede etkileyiciydi. Koreografinizin inceliği, ışık ve müzik tasarımınızın uyumu, oyunculuklarınızın başarısı göz kamaştırıcıydı. Oyununuzun her bölümü çok anlamlı ve derin bir mesaj taşıyordu. Performanın anlamı izleyici ile yeniden inşa ediliyor. Metin dışı unsurların hikayeye katkıda bulunduğu sıradışı bir deneyimdi benim için. Oyununuzun özgünlüğü, yaratıcılığı, sürprizleri beni büyüledi. Oyununuzu izlerken çok dikkatli olmak gerektiğini hissettim. Her detayın bir anlamı vardı. Oyununuzu tekrar tekrar izlemek istiyorum. Oyununuzu hazırlayan tüm ekibinize saygı ve takdirlerimi sunuyorum.
-
Harika performans! Ancak oyun, oyun izleme eylemini sürekli hale getiren seyirciler için çok daha keyifli diyebilirim. Yönetmen dökmüş ortaya puzzle parçalarını; iki oyuncu bi köşeden başlıyor birleştirmeye, bir ortadan, bir sondan… Tiyatro seyircisi olarak güvenli alandan çıkmak isteyenlerin kesinlikle izlemeleri gerekir bu oyunu. Teşekkürler Woerktheater.
-
Başından sonuna sıkılmadan takip edilebilir sürükleyici ve güçlü oyunculuk izleyeni sarmalıyor. Metin bana çok güçlü gelmedi.
Performansları ile metindeki sıradanlığın geri planda kalmasını sağlamışlar.
Tebrikler
Damgalı / WOERKTHEATER