Salih Bademci yi görmek isteyenler..Ok... oyunculuğu icin cok ama cok basit.. Salih bu senaryo ya 9 numara büyük.. gelelim oyuna.. müsamere tadında.. vakit kaybı..
Oyunu bu akşam Das Das'ta izledim. Konusu ilgi çekici fakat metin yer yer konuya haksızlık edecek irtibatsızlıklar barındırıyor. Toplumsal hafızaya koyduğu işaretler ve bu işaretleri vurgulama biçimi etkileyici. İstanbul'a dair kısım o kadar yüksekti ki baba hikayesi sönük ve zorla eklenmiş gibi bir his bıraktı. Sena'nın giriş çıkışlarını kesip atmak istedim izlerken, bu sahneler izleyici
için yorucu; oyunun ritmini düşüren cinsten. Oyunun sonu, metnin bütününden kopuktu. O sondaki duygu yoğunluğu için elinden geleni yaptı Bademci ama metindeki boşluk kapanmadı. Bademci'nin oyunculuğunu bugüne dek "şimdi ne yaptı acaba" diye heyecanla izleyen biri olarak bu oyunda hem reji, hem dekor, hem de metin açısından maalesef hevesim kursağımda kaldı.
Anlatıcılık, oyunun konusu, oyunculuk tamam ama metin ve reji hepsini aşağı çekiyor. Üzüldüm.
Salih Bademci’yi izlemeye gittim ama Salih Bademciyi dinledim. Daha performatif bir sahne beklerken podcast tadinda bir seyirlik ile karsilastim. Konu malesef zorlama ve yer yer sikici geldi. Yinede Salih Bademci yi izlemek guzeldi ama Salih disinda farkli biri oynasaydi ne dusunurdum diye de merak etmedim degil.
Oyunu Salih Bademci yi çok beğendiğimiz için büyük bir hevesle beklenti ile izlemeye gittik. Ancak öykü güçlü olmayınca sonuç da çok güzel olamıyor. Bademci min oyun içinde girdiği seslendirme kılıkları oyundan daha başarılı idi. Sanki oyun dağılmaya çalışan elektronlardan oluşan bir atom gibiydi ve Salih Bademci onları bir arada tutmaya çalışıyırdu.
Sesler