-
Oyun gayet güzel ve anlamlı. Özellikle Gamze Güzel'in oyunculuğu efsane.
-
Genelde oyunlari yorumlarken iyi-guzel kaliteli performansları öne çıkarmaya gayret ediyorum, bu anlamda Gamze Güzel'in "doğuştan engelli büyük kardeş" performansı büyük bir övgüyü-takdiri fazlasıyla hak ediyor..Taşrada, büyük şehirlere göre engelli insanlar daha görünürdür: Sokakta, mahallede ya da çarşıda daha fazla rastlayabilirsiniz. Gamze Güzel'in oyunculuğu o kadar inandırıcı-doğal ki sahnede eskiden tanık olduğum engelli kisilerin hemen hemen aynı davranışlarını gordum ve performansina hayran kaldim.
-
Sema Hanim ve Gamze Hanim'in performanslari sahane. Hikaye de guzel ancak metnin arkasi biraz bos kalmis. Anne nerde, baba nasil bu hale geldi vb. bir suru gerekli soru cevapsiz birakilmis. Bu yuzden de hikayeyin cok icine giremiyorsunuz. Yigit bey'in her yazdigina ayilan bayilan biri oldugum icin, bilincli bir tercih ile alt metni bu kadar bos birakmis olacagini dusunuyorum. O kisimlara biraz eklemeler ile cok cok guzel bir oyun cikabilir. Potansiyeli buyuk.
-
Hem hikaye hem de reji bakımından büyük hayalkırıklığına uğradım ne yazık ki. Öncelikle metnin yazarının Yiğit Sertdemir olduğuna inanmakta çok zorlandım. Derdini anlatamayan, hiçbir yere bağlanmayan diyaloglarla dolu bir metindi. Sahneleme açıdından da enerjisi düşük ve aksayan sahneler çok fazlaydı. Bunun sebebi metin içerisindeki tutarsızlıklar ve belirsizlikler olabilir. Oyunda beni tatmin eden tek şey, Gamze Güzel'in o zor karakteri büyük başarıyla canlandırmasıydı.
-
Gamze Güzel oyunda dikkat çeken başarılı bir performans gösteriyor. Bir çok başarılı metne imza atan Yiğit Sertdemir bu oyunda hikayenin bir çok noktasını açık bırakmış. Bu durum bende oyunda bir tür olmamışlık hissi uyandırdı. Anne, dede gibi akrabaların ailedeki hikayesi ve ilişkileri şimdi bir şey olacak konu başka bir yöne evrilecek hissi uyandırsa da o beklenen şey bir türlü olmuyor ne yazık ki.
Babaannemin Masalı / Altıdan Sonra Tiyatro