Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Bir emekli albay, bir gözü arkada kalmış papaz, bir sevdiğini yitirmiş çingene, bir yoldan çıkmış kadın öğretmen, bir ilahi deli ve bir meyhaneci bir gün bir meyhanede bir araya gelmişler... Hikayeye bir erdişi at, dört nal, bir uyuz inek, 10 kel koyun, 100 yolunmuş tavuk ve 100.000 organik yumurta eklenmiş...
Stefan Tsanev'in yazdığı, Hüseyin Mevsim tarafından incelikle çevrilen diliyle Büyük İskender'in Atı, Tiyatroadam'ın hicve doğuştan yatkın yönetim, sahneleme ve oyunculuğuyla gerçekten izlemesi son derece zevkli, tadından yenmez 1.5 saate dönüşüyor. Başta dramaturg Irmak Bahçeci ve yönetmen (ve aynı zamanda konuya çok uygun dekorları yapmakla kalmayıp, emekli albay rolüyle sahne de alan) Deniz Özmen olmak üzere, tüm değerli oyuncuları ve ışık tasarımcısıyla bütün ekip bu hınzır metnin hakkını veriyor. Bireysel deliliğin insanlık tarihimiz boyunca inşa edilen kollektif deliliğin yanında ne kadar zararsız ve masum olduğunun metaforunu izlemek bu kadar eğlenceli, bu kadar düşündürücü olabilir. Oyunu Baba Sahne'nin samimi ortamında izlemek de cabası... Siz de katılın, siz de alkışlayın bu güzel oyunu ki bu değerli ekip daha nicelerini bizlerle buluştursun...
Her zaman kendimi acemi-profesyonel olamamış-amatör bir tiyatrosever olarak görüyorum, bu nedenle "Birazdan Gideriz Şimdi Yağmur Yağıyor" oyunu bana oldukça teknik, tiyatro bölümü okuyan konservatuar öğrencilerin daha iyi değerlendirebileceği akedemik oyun gibi geldi. Belki Cuma günü algı sensörlerim yorgunluktan kapalıydı, belki de ekonomik yoksulluğumuzun(2021 Aralık başında) zihinsel yoksulluğumuzdan geldiğini ancak idrak edebiliyordum,bilmiyorum. Zamanı soyutlayarak bir eve(kapalı alana) sıkışmış aile bireylerini ve bu bireylerin nasıl birbirinden kopuk olduğunu işlemeye çalıştığını tahmin ediyorum yazar Aslı Ceren Bozatlı'nın. Özellikle hasta babanın aile fertlerini psikolojik olarak nasıl zehirleyebileceğini, karamsar bir hava oluşturabileceğini çok başarılı yansıtmış. Eğer dikkatli bir izleyiciyseniz dekor-kostüm-müzik-ışık-hareket tasarımlarının çok kıvamında(optimal, ergonomik) yerleştirildiğine tanık olabilirsiniz, bu anlamda yönetmen Özge Erdem başta olmak üzere tüm tiyatro emekçileri, Pandemi koşullarında, yaşam mücadelesi veren özel tiyatro imkanları ile harikalar yaratmışlar. Hakikat Elbet Bir Gün'de ilk izlediğim ve hayran kaldığım (o köpek rolü veya canlandırılması unutulur mu ?!) Gizem Erdem'in döktürdüğü, Tanıl Yöntem'in de kendisine uyumla eşlik ettiği oyun size efkârlı bir 45 dakika sunuyor. Benim gibi Covid Pandemi sırasında daha iyimser-komik-içinizi açan oyunlar izlemek isteyenler için uygun bir tercih değil ama yeni metinler, genç bakış açıları izlemek isteyen "tiyatro tiryakileri" için çok iyi bir oyun olduğunu düşünüyorum. İzleyicisinin bol olması dileğiyle, tüm emeği geçen kişileri kutluyorum. Not: Oyundan çıkarken, oyun öncesi olmayan yağmurun şiddetli yağıyor olması kaderin küçük bir oyunuydu, oyunu hava koşulları da küçük de olsa destekledi :)
55 dakika süren bu oyunda ışık ve mekan kullanımı takdire şayan. Metinde üç kişi var fakat sahnede ikisini görüyoruz. Üçüncünün korkusu yetiyor bu gölge karakter akıllıca.
Yer yer bilinç akışı yer yer ise günlük bir çift kesitinden oluşan metin, kanaatimce fazlasıyla postmodern. Gizem Erdem inanılmaz yaşsız bir kast. İlerleyen oyunlarda partnerler birbiriyle daha yakın ve anlık iletişim kurup sahneleri yaşayacaklardır. Şimdiden sahneyi benimseyerek doğallık içinde kullanıyorlar. Ancak süre ve içerik yoğun derinlik beklentisi olanı üzebilir belirtmeliyim. Ekibin emeğine sağlık.
Daha önce Nilüfer Kent Tiyatrosu İstanbul'a turneye geldiğinde ; " Romeo & Juliet", "Yangınlar", "Hayalî'nin Hayali" oyunlarını büyük beğeni ile izlemiştim. 24 Kasım-27 Kasım 2021 tarihleri arasında oyunları Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesinde ikişer [Boomer olmak zor olgu, zamanla algılama sensörleri kapanıyor :) ] defa izledim ve gerçekten performanslarına hayran kaldım. "Vur,Yağmala, Yeniden" kısa oyunlari daha önce DOT Tiyatro tarafından İstanbul'da 2008 yılında sahnelenmiş, ancak ben DOT tiyatro yorumunu izleyemedim, karşılaştırma ya da mukayese yapamam. Nilüfer Kent Tiyatrosu genç ve "kemikleşmiş" kadrosu ile son üç yıldır izlediğim(İstanbul Şehir Tiyatrosu, İstanbul Devlet Tiyatrosu, Bakırköy Belediye Tiyatrosu arasında) en iyi ödenekli tiyatro. Basından takip ettiğim kadarı ile oyuncular yön veriyor çalışmak istedikleri yönetmenlere ve genel sanat yönetmenlerine. Çok dinamik ve kendini yenileyen bir yapıya sahipler. Tüm oyuncular "ensemble" ekip ruhu ile beraber sahnede olmaktan mutlular, bu mutluluk biz izleyicilere de geçiyor. Oyunculardan özellikle Adem Mülazim, Barış Ayas, Batuhan Pamukçu, Berfu Öngören, İbrahim Ersoylu, Melisa İclal Yamanarda, Mert Tiryaki, Zeynep Çelik Küreş'in performanslarını daha çok beğendim. Beş ayrı, zihni ve yaşı genç yönetmenler (Ebru Nihan Celkan, Doğu Akal, Gülhan Kadim, Melisa İclal Yamanarda, Mert Öner) büyük övgüyü hak ediyorlar. Umarım Anadolu'nun farklı illerine, ilçelerine turne yapma imkanları olur. Diğer yeni oyunları "Kuş Öpücüğü" turneye İstanbul'a dört gözle bekliyoruz. Bu uzun kısa oyunlar dizisinde emeği geçen herkesi kutlarım. Naçizane Eleştirim :Bursa'daki oyunları salgın nedeniyle açıkhavada oynuyorlar sanırım ama kapalı salonda yaka mikrofonu yerine salonda sabitlenen sahne mikrofonları kullansalar daha iyi olacağını düşünüyorum, yaka mikrofonu her arızalandığında oyunun konsantrasyonunu mahvediyor.
Dip Not: Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesi kafeteryasını çalıştıran arkadaşa taze demli çayları ve İzmir bombası için ayrıca teşekkürler, hafta içi mesai çıkışı onun taze demli çayları olmazsa zor takip ederdim oyunları :)
Büyük İskender'in Atı / Tiyatroadam