Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Bu oyunla ilgili en çok akılda kalan şey merve dizdarın şaşırtıcı bir derinlikle içine girdiği karakter, kuşkusuz. Özenle planlanmış sahne geçişleri ve bununla uyumlanan dekorun akıcılığı arttırdığını düşünüyorum. Işık kullanımı anlatılmak isteneni seyirciye hissettirse de ister istemez göz yoruyor. İlk perdede hayata baktığı pencerenin büyüklüğüyle, hissettiği sorumlulukla yani hassasiyet ve bilinçle aynı oranda artan iç ıstırabını görüyoruz karakterin. Ve hepsi uzaktan bakıldığında farklı sebeplerle ama içine girdiğinde “beyinlerinin gürültüsü” nü susturmak için uyuşturucuya yönelmiş hayata kızgın bir grup insanın bağımlılıkla mücadelesi. 2. Perde de ise olduramamak var, toplumun beklentilerine uymayan bireylerin çevreleri tarafından başarısız diye yaftalanması var.Sonunda oyun bize şefkatine en çok ihtiyaç duyduğumuz, bizi onaylamasını en çok arzuladığımız insanların aslında hissettiğimiz yükün ve yol açtıklarının en büyük tetikleyicileri olduğunu gösteriyor ve etkili aydınlık bir kapanış yapıyor. Genel olarak beğendiğim bir oyun oldu. Tüm emeği geçenlere teşekkürler.
İnsanlar Mekanlar Nesneler / IdPro