Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
karakterler kopuk, konu kopuk, metin kopuk, her şey kopuk kopuk bu oyunda. hiçbir şeyle bağ kurulamıyor bence oyunda. karakterlerle bi ara bağ kurar gibi oldum ama hemen ardından bunun yapay bir bağ olduğunu anladım ve sahte bir şey oldu yani bu, olmadı. oyun sonrası söyleşiye de biraz kaldım ama sanki faydası olmadı, anlatılmak istenenleri hissettiremediler bence ve buna da pek imkan yok gibiydi yani.
kendi kendine ikilemlerde yaşayan bir sanatçı abimiz, hasta babası, aşırı güleryüzlü manitası ve yarı narsist eşi ile yaptığı konuşmaları bize böyle kısım kısım göstermişler gibi ama sorun şu ki: bu oyun bütünen bir şey anlatmasa da bizle bir bağ kurması gerek ki orada bir karaktere yakın hissedelim ya da bu oyunu sahiplenelim ama hiçbiri olmuyor. hatta metin bütünün dışında kısım kısım da bir şey anlatmıyor ve bu izlediğim şeyler bende pek bir duygu uyandırmıyor. o zaman sorarım yani amaç ne diye? yenilikçi hiçbir şey de yapılmamış zaten, neden izleyeyim ben bu oyunu yani? ne o anda beni tatmin ediyorsun ne de sonrasında.
Gül Doğa Sevgi başarılı tiyatrocularımızdan ona hiçbir lafım yok ancak zannımca bu fikir fazla uzatılmış bir fikir olup da metne dönüşmüş. yani konuyu okuduktan sonra izlediğim şey bana söylediği veriyor ama söylenen şey çok da etkileyici ya da önemli değil bence yani. kendi yazdığı karakterin onu yazmaya başlaması gibi bir durum ancak bunu tek kişilik bir performans ile konuşa konuşa yapması beni saramadı. bir süre sonra azıcık uyukladım bile yani. kitap olarak yazılsa ve biraz daha Dostoyevski ya da kafkavari yazılsa güzel olabilirdi düşünüyorum ama tiyatroda bunun sadece bir fikir olmaktan çıkmasını beklerdim. hala daha bir fikir anlatımı gibi bir şey izlediğimi düşünüyorum.
bu konuyu daha güzel işlemek sanki mümkün değil, çok başarılı bir şekilde yazılmış ve oynanmış bir oyun. sonu hüzünlü.. beklemiyordum.. lambayla ilgili bir şeyler olacak sandım ama öyle değilmiş..
oyunculuklar da genel olarak tatmin ediciydi, herkes yeterince komik ve tutkuluydu. savaş sahneleri belki daha savaşsal oynanabilirdi bilmiyorum. özellikle feramuz baya iyi oynandı yani..
kesinlikle gidilesi bir oyun, beğenmeyeceğinizi düşünmüyorum.
Babamın Sesine Uyandım / İstinaf Protokolü