Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu dün izledim. Hakan Emre Unal'ın sahne önü ya da arkası dahil olduğu oyunlarını beğendiğim ve daha önce sahnede izlemediğim Tülin Özen ve Gülçin Kültür'ü de oyuncu olarak görme fırsatı olduğu için oyunu izlemek istedim. Oyunculuklar ve konu kötü diyemem ama oyunda bir olmamışlık ve eksiklik olduğu bariz. Yine de ortalama üstü güzel bir oyun, izlenir ama bir yerde bir eksik olduğunu düşüntüyor. Konu maalesef bir Türkiye gerçeği ve oldukça sarsıcı elbet.
Buradaki yorumlar o kadar iyiydi ki, biletler çıktığı gibi "sold out" oluyordu, beklentimi yükselttikçe yükselttim, bu kadar beklentimin karşılanmayacağına emin olarak girdim oyuna AMA tamamen ters köşeye yattım, dokunaklı kelimesi sanırım az kalıyor. Metin çeviriye kurban gitmemiş, kurgu, sahnenin doğru kullanımı, ışık, ses, gerçeklik ve hayatın içindenliği efsane.
Oyun 120 dakika civarında sürüyor, tek perde ve su gibi akıyor, gülerken bir anda gözler doluyor, oyunu izlerken en çok oyuncuların bu rollerin ruhlarında yarattıkları tahribatı nasıl onardıklarını düşündüm, inanılmaz iyi bir partnercilik, yaşlar arası inanılmaz bir geçişme ne desem az, emeklerine sağlık.
Oyunla ilgili önemli not bence "tiyatro önden izlenir" genel tezine pek uymayışı, naçizane önerim oyunu izleyecekler için en arka sırada ama ortalarda bir yerlerde izlemeleri, oyun deneyimini daha nitelikli hale getirecektir.
Oyundan sonra instagram üzerinden paylaştığım postlara her iki oyuncu da dünyalar tatlısı mesajlarla döndüler, bence oyunun, oyun sonrası bağlayıcılığı, kalbe dokunurluğu açısından da çok tatlıydı.
İnsana kalbi olduğunu hatırlatan, kusurlarımızla güzel ve gerçek olduğumuzu hatırlayan bir oyun, herkese emekleri için teşekkürler.
Canavar / İki Tiyatro