Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Duygusuz olarak tabir ettiğim ben göz yaşlarımı tutamadım oyunda...onur saylağın 15-20 dakika sırtını izlemesem güzeldi. diğer oyuncuların performansı gayet iyiydi ama Cem yiğit üzümoğlu geleceğin usta tiyatrocusu olacak buna eminim :)
Öncelikle Cem Yiğit Üzümoğluna bir teşekkür etmek isterim gerek performansıyla gerek duyguyu geçirmesiyle açıkçası beklentimin üzerinde bir oyunculuk izletti bana ama açıkçası Onur Saylak bende o etkiyi yaratmadı bu sefer, sanki kendini role vermeye oyunun ortalarında başlayabildi gibi, buna rağmen sıklıkla bir baba olmaktan çok sahnede ‘rol kesen,poz veren’ bir havaya büründü gözümde, açıkçası bu özellikle arzu tramvayındaki performansını da düşündüğümde benim için hayal kırıklığı yarattı.Sezin Akbaşoğullarını da özellikle giriş kısmında aşırı bulduğum el kol harekleri jest mimikler dışında beğendim. Şükran Ovalı ise çok gerçekti.Oyunun genel olarak akıcı olduğunu söylemek mümkün ama keşke bir ara olsaydı diye düşünmedim de değil. Bunun dışında metin genel olarak sonunu tahmin edebileceğimiz boyutta ama tiyatroda bir hayali gösterme fikrini açıkçası çok takdir ettim. Bu alışılmadık sahne sanırım en sevdiğim kısım olabilir.Bu hüzünlü oyunda ne kadar aslında pek komik olmasa da aralara espriler serpiştirilmesi seyirciye bir nefes alma imkanı sunmuş.Emeği geçen herkese teşekkürler.
Son dönemde izlediğim en iyi oyunlardan biriydi. Muhteşem oyunculuklar, gerçekten tebrikler. Daha küçük bir salonda çok daha iyi izlenebileceğini düşünüyorum.
Evlat / Craft