Victor Hugo klasiğinin birebir sahneye uyarlanışını bekleyen varsa, hayır bu öyle bir oyun değil. Romanın ana ekseninden hareketle, başat karakterlerle kurulmuş, metafizik bir kurguya sahip ama dünyevi göndermeleri de olan, yer yer gündelik ama bazen de Shakespeareyen dilli bir oyun.
Bir saat süren tek perdelik oyunu derli toplu buldum. Muharrem Uğurlu yarım yüz maskeler eşliğinde, beden dili ve ses değişimleri ile karakter geçişlerini gayet başarıyla yapıyor.
Eser sahiplerinin tercihidir elbette ancak ben Tanrı ile Quasimodo arasındaki diyaloğa, bana fazlaca ortaoyunu vari geldiği için ısınamadım. Buna karşın Esmeralda ve Quasimodo paslaşmasını her anlamda sevdim.
Her izleyenin meşrebine göre, desteden bir kart seçer gibi, içinden aforizma ya da duygu seçeceği bir oyun olmuş. Benim seçtiğim bana kalsın diyerek, sizi de kendi seçimleriniz için oyuna yönlendiriyorum:)
Emek sahiplerine teşekkürler.
Quasimodo - Notre Dame'ın Kamburu / Asmalı Sahne