Oyunun adıyla tam bir bütünlük içinde olduğunu düşündüm oyundan çıktığımda: bir insanın adı anıldıkça, birileri ondan bahsettikçe yaşamaya devam ettiğine inanırım, bu bağlamda oyunun amacının Sevgi Soysal'ı onu tanımayanlara bile anlatmak ve tanıtmak ve böylelikle onun yaşamaya devam etmesini sağlamak olarak algıladım. Ve eğer bu ise hakikaten hedeflenen, hedefine ulaşmış bir oyun olmuş.
Oyun bana "biyografi" izliyormuşum izlenimi yarattı ve daha önce deneyimlediğim bir durum değildi. Oyuna bir biyografi olarak bakınca da yaratıcı ve ilgi çekici buldum. Oyunculuklar da sürekli aynı çizgide kalamasa da, oldukça başarılıydı. Kişisel olarak uzun oyunlarda konsantrasyon açısından çok yorulmaya başladım, o yüzden oyunun iki perdeli olması beni biraz zorladı, tek perdeye indirgenebilse çok daha etkili olurdu diye düşünüyorum. Sevgi Soysal'ın hayatından bağımsız, salt güzel bir tiyatro eseri olarak da görülmesi, izlenmesi gereken bir oyun.
Sevgi Soysal Yaşamakta Israr Ediyor / BGST - Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu