Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Psikanaliz ve felsefenin sanata dönüştüğü bir oyun olmuş. Bana bir arama hikayesinden ziyade bir bulma hikayesi gibi geldi. Orta yaş buhranı ve varoluşsal sancıları hem umut verici hem de gerçekçi şekilde yansıtmışlar. Hem güçlü bir dram hem de güzel komedi unsurları var. Oyuncuların performansları da sürekli içine çekti beni izlerken. Her insan için bittiğinde çeşitli aydınlanmalar yaratacak bir oyun olduğunu düşünmekteyim. Aidiyetin ne olduğunu yeniden düşündürdü. Beni en etkileyen cümlelerden birisi ‘ben aslında özgürlük değil bir hayat arıyormuşum.’
Oyunun başlangıcından itibaren bizi içine alan ve çok derin ruhsal parçalarımızla konuşmaya başlayan bir teması var. Birçok yönden ele alınabilirliği olan ancak şahsımca özellikle Lacan üzerinden anlamlandırabildiğim bir oyun oldu. Senaryo ve hikaye oyunculuk performanslarıyla birleşince bir trans etkisi yaratıyor. Sahnede yaşantılananlar sanki iç sesimize dönüşüyor ve kendi eksiklik duygumuzla dans ediyor. Hareket, imge ve anlamın birbirinden öne çıkmaya çalışmadan tiyatroya dönüşmesine çok nadir rastlarım. Hem yönetmen hem de oyuncuların ciddi yatırım yaptığı, çok zorlu ve disiplinli bir süreçten geçtiğini tahmin ediyorum. Kendinin derinde silik ve fark edilmemiş parçalarıyla tanışmak isteyenler için değerli bir oyun olduğu kanısındayım.
Gölge Otobanı / Tiyatro Watt