Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Benim izlediğim temsille mi ilgiliydi bilmiyorum ama ses çok kötüydü, oyuncuların ne dediğini anlamakta zorlandım. Sadece ses sistemi ile ilgili de değil sanırım, ermeni şivesinin yarattığı bir etkiyle tüm oyuncular tiz sesle konuşuyor. Zaten oldukça karmaşık olan sahnelemelerde nereyi izleyeceğimizi takip edemiyoruz söylenenler de anlaşılmayınca iyice kakafoniye dönüyor.
Demet evgarı izlemek harika, ama onun bile performansını parlatamamış oyun. Bunda sahnedeki karmaşanın etkisi büyük bence. Daha önce aşık shakespearede de benzer bir şey hissetmiştim. O oyunda komedi kuvvetli olduğu için ve danslar da çok daha etkileyici olduğu için biraz daha izlenebilir olmuştu benim için. Burada duygu yoğunluğu daha fazla olmalı gibi hareket edilmiş, ben öyle hissettim ya da ama o konuda da çok başarılı olduğunu söyleyemem. Sahnede bir şeyler yaşanıyor olabilir ama seyirciye tesir etmiyor.
Gelelim metne, büyük prodüksiyonların metinle ilgilenmeyip sadece şov odaklı olması artık biraz rahatsız edici olmaya başladı. Yani böyle büyük bir işin nasıl bu kadar zayıf bir metni olabilir? Afife dışında karakter diyebileceğimiz biri yok. Başka işlerden bildiğim bir sürü oyuncu sahnede sadece birkaç “olmasa da olur” diyeceğimiz cinsten replik söylüyor. Bu kadar yetenekli oyunculara alan açılmaması da üzdü açıkçası.
Öncelikle 120 dakika tek perde oyun izlemek başlı başına bir iş. Oyun temposu itibariyle rahatlıkla 2 perdeye bölünebilirdi. İzleyiciye bu deneyimi neden yaşatıyorlar emin değilim. Belki yarıda çıkanlar olur diye korkuyor olabilirler. Bir de tabi metin çok zengin değil. Dolgu sahnelerin ağırlıklı olduğu bir oyun. O yüzden izleyiciyi ara vererek iyice kaybetmek istememiş olabilirler.
Oyunculuklar başarılı diyebilirim. Bazen karikatürize oynanan karakterler görüyoruz ve rahatsız edici olabiliyor. Ama iyi oyunculuklar da var. Sahne, dekor ve ekran (evet ekran) enteresan dokunuşlar. Normalde rahatsız eder beni ama kullanım şekli itibariyle oyuna katkısı olduğunu düşünüyorum. Bildiğimiz tiyatro konseptinden uzaklaştırıyor oyunu, ama sonuçta yeni şeyler de denenmesi lazım tiyatronun ilerlemesi için.
120 dakikanın içerisinde aşağı yukarı 45 dakikalık potansiyel taşıyan bir oyun var. Ama bu oyunun üzerine Türk tiyatrosunun klasikleşen aynı anda 5 kişinin konuşup bağrıştığı sahneler, küfürler, Netflix dizisinden fırlama sahneler eklenince oyunun hem kalitesi çok düşmüş, hem de gereksiz uzamış. Sanırım bu kadar büyük prodüksiyon olunca biraz daha magazinel öğeler eklemek gerekiyor bu fiyatlardan bilet satabilmek ve kitleleri getirmek için.
Sonuç olarak 120 dakikanın içindeki 45 dakikaya odaklanabilirseniz memnun kalabilirsiniz. Ama dolgu sahneler ve Netflix sahneleri rahatsız ederse ara verseler de çıkıp gitsem diyebilirsiniz. İçi boş ama görkemli şeyleri seven birisiyseniz zaten oyuna bayılacak ve 9-10 puan vereceksiniz, o zaman kaçırmayın derim.
Afife / Afife Tiyatro