Tuba Ayhan Aktiviteleri

• 

  Tuba Ayhan, oyun hakkında yorum yaptı
  2 ay önce

  • 7.6

    /

    10

    

    Ağrı Dağı Efsanesi / İstanbul Şehir Tiyatroları

  Yaşar Kemal sadece sözcük değil; ışıktır, sestir, renktir. Kahramanları sadece kişiler değildir, tüm halklardır, karıncalardır, denizler, dağlardır. Bu bir olma, bir bütün olma halini tiyatronun tüm parçalarıyla (orkestra, dekor, ışık ve neredeyse her an sahnede olan oyuncular) hissettiren bir uyarlama. Üstelik Ağrı Dağı Efsanesi'nin işlediği insanlık halleri ve çekişmeler de Yaşar Kemal'in sade ve güçlü dili -elbette- değiştirilmeden sahneye taşınmış. Çok iyi çalışmış bir ekip olduğu aşikar, fikir vermesi için aşağıya dramaturg Sinem Özlek'in program dergisi yazısından bir parça ekliyorum.
  
  Oyun 3 saat ayrıca şiirsel dil, müzik ve ışıkla verilen yoğun duygu seyirciye dinlenme anı bırakmıyor. Biz perde arasında yerimizden kalkamadık. Hatta, salon ışıklarının açılıp neşeyle oyuna katılmamız beklendiği sahnede bile (belki sonunu bildiğimizden) dahil olamadık. Yorgun gitmemenizi tavsiye ederim.
  
  Romanı okuyup okumamaniz seyir zevkini etkilemiyor. En azından program dergisini okumanızı öneririm.
  
  Satın almaya çalışınca bilet yok, ama salonda bomboş sıralar var. Gidemeyecekseniz (bakın 3 saat bu oyun) bir şekilde biletinizi gitmek isteyenlere devredin lütfen.
  
  ----------------------
  Ağn Dağı Efsanesi, başlığı altında anılabileceği türlerin en karakteristik kurgu ve kodlanını devşirip "kavuşması güç aşıklar" hikayesi etrafında kendini inşa ederken, Yaşar Kemal, bir yandan kökleşmiş bakışmızı sarsacak hikayeciliğini konuşturur. Hem halkına hem aşkına sahip çıkmanın yiğitliğiyle bir dağın tepesine ateş yakan, diğer yanıyla "dağlı" olmanın, hatta erkek olmanın yüküyle "kahraman"dan uzak "insan"a yakın duran Ahmet'i karşımıza getirir... Bir kadın karakteri, Gülbahar'ı yaşadığı kültürün baskısından fantastik biçimde kurtarmadan, kaderin ve öykünün yönlendiricisi yapar... "Geleneğine sahip çıkma"nın karşısına, kendi geleneğini unutan gücün Mahmut Han'daki yozlaşmasını da gelenek değişmez diyen Sofi'nin bilgeliği karşısına, değiştireceğim diyen Gülbahar'ın aydınlık inadını da kayar.... Yakan ve öldüren muktedirin karşısına, ne gerekiyorsa onu yaparım, yeter ki o yaşasın diyenleri kayar... Bazen bir at, bazen bir halk, hatta bir dağı odağına alan anlatısı, istisnasız bir kapsayıcılıkla teklikten çokluğa varan neredeyse kozmolojik bir bütünü, bu toprağa özgü yaşamanın ahvalini kendinden sonrasına aktarır.
  Beğen 1