Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
marifet iltifata tabidir. o vakit, duymayan ve de semaver kumpanyanın oyunu mağrur fil ölüleri’ni izlemeyen kalmasın. hakan tabakanın yazdığı, sarp aydınoğluve sezin bozacının başrollerini paylaştığı oyunu özgürlük parkında, yıldızların altında izledim. zaten aylardır tiyatro vitamin depoları alarm veren bünyeme adeta hayat öpücüğü gibi geldi. nasıl güzel yazılmış! öyle de güzel oynandı ki! işte “tiyatro” denince aklıma gelen ve beni meftun eden şey tam da bu. allah; yazanlardan, sahneye koyanlardan ve oynayanlardan razı olsun. kıymet bildiğim için benden de tabii ki. bu dünya hala dönmeye devam ediyorsa, böyle güzel işler yapan, hayat amaçlarını bulmuş insanlar sayesindedir. yaşasın tiyatro!
Tarih 27 Mart 2021
Mekan: Kadıköy Halk Eğitim Merkezi
Oyun: Tuna Kıvrımı
Allahım nasıl da özlemişim o kırmızı koltukları. Hala inanamıyorum. Mevcut koşullar düşünüldüğünde Dünya Tiyatrolar Günü’nde canlı canlı oyun izleyebilmek ne büyük nimet.
Emel Çölgeçen ve Fatih Al’ın oyunculukları ve uyumları çok güzel. Macar yazar Ferenc Karinthy’nin kaleminden çıkan metin hem kıvrak hem akıcı.
Oyun bitip de selam vakti geldiğinde “Bugün o sahnede olduğunuz için teşekkür ederim.” diye bağırmak geldi içimden. Onların şahsında tüm tiyatro emekçilerine tabii ki. Ben tam bunu düşünürken sahne gerisinden yönetmen Gökçer Genç fırladı sahneye. “Binlerce yıldır tiyatro, aynen bu gece olduğu gibi yapılıyor. Gelip o koltuklardaki yerinizi aldığınız için , bugün bizimle olduğunuz için teşekkür ederim.” dedi ve selamın ardından benim tiyatro aşığı kalbimi de aldı gitti.
Zabel'i dün akşam online canlı performans olarak izledim. İlk defa online tiyatro izliyorum. Ana amacım destek olmaktı.
Geçtiğimiz günlerde aynı şekilde müzisyenleri desteklemek için Kadıköy Belediyesi'nin Süreyya Operası'nda düzenlediği konseri izlemiştim. Çok anlamlıydı, çok duygulandım. Bu sayede hem çok iyi bir konser izlemiş olmak hem de çorbada tuzumun olması beni çok etkilemüşi.
Pandemi başladığından beri ilk ve en çok özlemini duyduğum şey tiyatro izlemekti. Hala da öyle. Destek olmak için online bilet alsam da gönlüm hala o koltuklarda, o salonlarda. Özellikle de Moda Sahnesi'nin hayranıyım. Zabel de Moda Sahnesi'ndeydi.
Oyun sayesinde Osmanlı İmparatorluğu döneminde İstanbul'da doğan ve 2. Dünya Savaşı yıllarında Sibirya'da tutsakken ölen/ öldürülen yazar Zabel Yesayan'ı tanımış oldum. Oyunun yazarları, Zabel'i canlandıran Aysel Yıldırım ile oyunun yönetmeni ve aynı zamanda oyuncularından biri olan Duygu Dalyanoğlu.
Oyunda en çok müzikleri, dekoru ve kostümleri sevdim. Metni bazı yerlerde çok beğenmekle birlikte genelde vasat bulduğumu söylemek isterim, Oyunculuk açısından da benim en çok dikkatimi Duygu Dalyanoğlu çekti. Aysel Yıldırım'ın ana karakter olarak Zabel'i canlandırırken kullanmaya çalıştığı aksan çok sakil duruyordu. Aksine Fransızca konuştuğu sahneler ise mükemmeldi. Keşke aksan yapamadığını kabul edip normal Türkçe konuşsaydı, daha doğal dururdu, böyle sanki kötü bir taklit gibi durmuş.
Hem oyun metni hem de oyunculuğu ile Aysel Yıldırım ödül almış. Bana göre o kadar ödüllük bir metin ve performans yoktu. Yine de başlangıç seviyesindeki tiyatro izleyicisinin memnun kalmasına yetecek, klasik tarzda bir oyun.
Tiyatro candır ve ona canlı performans yakışır. Tez vakitte tekrar salonlarda olma umuduyla.
Oyun metni yüzeysel kalmış. Sanki hikayenin girişi var ama bir türlü gelişememiş gibi. O nedenle de çalışma hayatına atılmadan evliliğin kucağına düşmüş, koca eline bakan, aldatılmış ve çocuklarının velayeti için yıllarca mücadele eden, sıfrdan hayat kurtarmaya çalışan bir kadının mücadelesi karikatürize düzeyde kalmış. Sanki bir kitap okuyorsunuz ama bazı sayfaları yırtılmış, bu nedenle de hikayede boşluklar olması hali.
Diğer taraftan oyuncunun duru performansı ve güzel ses tonuna değinmeden geçemeyeceğim.
Oyunun en göze çarpan tarafı ise tek dekoru olan ve içinden o kadar kıyafet çıkabildiğine inanamayacağınız sandık. Minimal sahnelenişe sahip oyunları oldum olası sevmişimdir. Her ne kadar metni çok başarılı bulmasam da sahnelenişi “kıt kaynakların etkin kullanımı” açısından başarılı.
Mağrur Fil Ölüleri / Semaver Kumpanya