Yunan Mitolojisinde önemli bir yer tutan Medea, Iason ve Argonotlar konularını ele alan, standart – klasik tiyatro seyircisinin anlama ve beğenme imkanının asla olmadığı çok zor bir oyun. Ki oyunun puanından ve seyirci görüşlerinden bu durumu sizler de tespit edebilirsiniz.
Tüm bu konuları daha önceden detaylıca okumuş, araştırmış ve birçok sahnede oyununu da izlemiş olmama rağmen, ben de belli bir noktadan sonra oyundan kopmak durumunda kaldım. Çünkü Yazar Heiner Müller bu oyunu sadece tiyatro profesyonelleri ve akademisyenleri için yazmış, bu net. “Sanat, Sanat içindir” görüşünün bir tezahürü. Avrupa’nın kültür başkenti Viyana’da belki kapalı gişe oynar bu oyun ama ülkemizde tutunma olasılığı çok düşük.
Kalabalık bir kadro görünmesine rağmen oyun aslında tek kişilik. Sadece Sükun Işıtan’ın replikleri var. Diğer oyuncular Koro – Dans ekibi şeklinde sahnedeler. Sükun hanıma muhakkak değinmek isterim çünkü mükemmel ses ve beklenmedik fizik gücü ile muhteşem bir oyun sergiliyor. Ama bu olağanüstü performansta maalesef oyunun anlaşılmasını sağlayamıyor.
Dekor, kostüm, ışık, müzik ve efekt desteği ödüllük derecede kusursuz. Devlet Tiyatroları oyun web sayfasında bu güzellikleri oyuna gitmeden de görebilirsiniz. Özellikle finalde ki mavi renkli ışık huzmesi sahnesi muhteşem kurgulanmış. Oyun fuayede başlıyor. Tek perde ve 1 saat.
Sadece Tiyatro profesyonellerine, yönetmenlerine, hocalarına ve akademisyenlerine önerebileceğim oldukça zor bir oyun.
Köpek Kalbi, SSCB dönemine ve rejimine yaptığı ağır eleştiriler ile tanınan Rus oyun yazarı Mihail Bulgakov’un en ünlü eserlerinden birisidir. Oldukça ilginç ve Ütopik bir konuya sahip, Kara Mizah ve Hiciv öğelerinden destek alan, Anti-Sosyalist bakış açısına sahip bu oyunu 2 ay önce “Küçük Salon” Tiyatro grubundan Emre Tandoğan rejisi ile izlemiştim.
Şehir Tiyatrolarındaki oyunun genç yönetmeni ise Onur Demircan. Yıllar önce (2011) henüz çok genç bir yaşta iken İstanbul Devlet Tiyatrolarındaki “BIRDY” oyunu ile büyük başarı ve ödüller kazanan (Ki çok beğendiğim oyunlar arasındadır) genç oyuncu, bu başarısını yönetmenliğe de taşımış görünüyor. İlk perde de ki durağanlığa ve gereksiz uzun süresine rağmen, 2.perde de sürükleyicilik kazanan ve etkileyici bir final yapan başarılı bir oyun çıkarmış.
Dünyaca ünlü bir Rus Profesör, Moskova sokaklarından aldığı sahipsiz bir köpeği evine getirir. Yaptığı ameliyatla, genç bir suçlunun hipofiz bezini ve testislerini köpeğe nakleder. Gençleştirme amacı ile yapılan operasyon beklenmedik sonuçlar doğuracaktır! Köpek Şarik değişim geçirerek insan Şarikov’a dönüşmektedir.
Oyunculuklar ve oyuncu seçimleri iyi. Özellikle köpek Şarik rolünde Caner Çandarlı çok etkileyici. Köpekten insana olan dönüşümdeki fiziksel hareketleri akıllarda kalacak türden başarılı. Fakat bazı oyuncuların birden fazla karakteri seri şekilde canlandırması pek olmamış. Koşarcasına kostüm, makyaj ve karakter değiştiren oyuncular bu zorluğun üstünden gelse de aynı kişiyi 1 - 2 dakika içinde farklı biçimlerde görmek inandırıcılığı azaltmış. Keşke her bir karakter için farklı oyuncular seçilseymiş. Dekor, ışık, kostüm ve müzik destekleri ise mükemmele yakın düzeyde. Özellikle köpek Şarik’in kostüm, makyaj, bakış ve hareketleri son derece inandırıcı. Oyunun sıkıntılı bir yanı da uzun süresi. Oyunu okuyanlar veya izleyenler bilir ki oyun tek perde de bitecek kısa bir oyun. 2 perde ve ara dahil 2 saat 10 dakikalık bir konu yok ortada. Özellikle oyunun hemen başında çok uzatılmış gereksiz sahneler var.
Sahnelerde alışık olunmadık bir konuya sahip bu etkileyici oyunu her tiyatro sever muhakkak izlemeli. Kapitalist ve Liberal görüşe sahip insanların daha çok seveceği de aşikar…
Medea Material / İstanbul Devlet Tiyatrosu