Serkan Keskin ve Sezin Bozacı gerçekten döktürüyor.
O performansları izlemeye doyamamakla beraber 3 saati geçen performans bana kitap özeti çıkarırken ,hiçbir yere kıyıp atılamayan bir durumu hatırlattı.
Zorlu Sahneye gelince oyunu en ön sıradan izledik ve oyunun bir bölümünde üzerimize önce portakal kabukları gelecek gibi oldu şükür ıskaladık ama Sezin Hanım hızını alamayıp bütün portakal sularını birkaç kez üzerimize atınca , yanımdaki arkadaşımın beyaz gömleği turuncu puantiyeli oldu, gerçekten şartmıydı bilemedim ve inanın acaba oyuncunun sinirleneceği birşey mi yaptık endişesi taşıdım ama ne telefon ,ne görüntü alma, ne de başka bir saygısızlık yapmıştık.
Bu arada salon derin dondurucu kıvamında soğuktu, arada söylememize rağmen maalesef donarak oyunu izledik.
Herkesin emeğine sağlık, bu da bu sezonun kapanışı oldu.
Oyun hikayesi ile, benim çok sevdiğim beyoğlu apartmanlarından birinde oynanması ve de hep kalbimi titreten müziklerle izlemeye değer.
Favorim 2. Bölüm ama zaten akış gayet güzel.
Oyun bir dairenin eski usul 3 parçadan oluşan salonunda oynanıyor.
Kata çıkarken merdivenler, girişteki kapının üzerindeki vitray daha nice ince detay herşey sizi kulüp dizisine ışınlıyor gibi…
İzleyiciler için birkaç kolay ulaşım önerisi;
Google maps yürüme ile gitsek de(biz sıraselvilerden yürümüştük) biraz mekana zor ulaştık eğer istiklalden yürürseniz koton mağazasını görünce sola sapın( sırtız akm ye dönük) ve ilk sağ sokak.
Seyirciler bence telefon sessizde olsa bile acayip ınlıyor ve mekan küçük çok rahatsız edici 80 dk ucak moduna alıverin.
Sezon kapanırken şanslı bir kapanıs oldu benim için.
Cimri / Semaver Kumpanya