Yüksek beklentilerle gidildiğinde biraz hayal kırıklığı yaratabilen bir oyun. Oyunculukların hiçbiri çok etkileyici değildi, ama asıl sorun metindeydi sanırım. Pek bir şey söylemeyen, karakterleri derinleştirmeyen, biraz yüzeysel kalan bir metin olmuş. Karakterlerin kişilik özellikleri kâğıt bebekler üzerine yapıştırılmış kâğıt giysiler gibiydi, ikna edici değildi. (Rosalind Franklin’in sert karakteri anlamsız ve gereksiz bir “asabiyet”ten öteye gitmiyordu mesela, halbuki çocukluğuna dair suya sabuna dokunmayan hatıralar yerine bir bilim kadını olarak yaşadığı zorluklardan bahsedilerek, o sahneler canlandırılarak bu karakter özelliği daha anlamlı kılınabilirdi.) Sahne kullanımı ve dekor güzeldi, ama bunlar tek başına bir oyunu kurtarmıyor – hiç dekor olmadan son derece başarılı oyunlar çıkarılabiliyor. Kısacası, izlediğime pişman değilim ama hararetle tavsiye edeceğim bir oyun değil.
Fotoğraf 51 / Craft