-
Elif Candan'ın toplumsal cinsiyet üzerine yürüttüğü akademik araştırmalar sonucunda kaleme aldığı oyun, bilimsel olarak nitelikli altyapısını iki başrolün uyumlu performansıyla tamamlıyor. Oyunun ana malzemesi bir yandan somut belgelere dayanıyor ancak somut belgelerin dramatik forma dönüştürülmesiyle kurgusal özelliklerinin ağır basması onu içinde bulunduğu toplumun aynası haline getiriyor.
"Kadın"ın adının olmadığı, tek bir beden üzerinden birçok kişiliğin yansıtıldığı oyunda kadınlara biçilen roller, rollerin gerektirdiği mekânlar, mekânları var eden eşyalarla kurulan ilişkiler, asosyalleştirilen ve yalnızlaştırılan kadınların varlığı, ataerkil toplumun da eleştirisini kararlı bir şekilde yapmayı başarıyor.
Özellikle oyunun renk ve ışık tasarımı da metni destekleyen unsurlar olarak farkını ortaya koyarken Bengisu İspir ve Cansu Canaslan'ın yüksek enerjili performansları ve zaman zaman seyirciyle kurduğu kontak, oyunun sıcaklığını her an yaşatıyor.
-
Bir tatlı kaşığı çamur... Bilinen tüm tiyatro ezberlerini unutturan kâh duygulandıran kâh güldüren çokça da kadının iç dünyasına değinen... Kendimi o kadar çok buldum ki aaaa bu benim buna evrildim dediğim. Sürprizler de var (söylemeden edemem) interaktif! Oyuncuların ses tonu uyumu ayrı güzel. Ben büyülendim
-
Çok naif ve kalbe dokunan, oyunculukların çok güçlü olduğu bir oyundu, Maalesef hayatta herşey göründüğü gibi değil, bunu tekrar hatırlamak iyi geldi. Teşekkürler oyunda emeği geçen herkes, sizleri yürekten kutluyorum.
-
İki oyuncunun dev gösterisiydi adeta. Erkek izleyici olarak Kadın konulu oyunu sıkılmadan, beğenerek izledim. Tekrar alkışlıyorum. Oyunda emeği geçen herkese teşekkürler.
-
Uzun zaman sonra "Oh be, oyun izledik !" dedirtmiştir. Müthiş bir metin, ince düşünülmüş bir reji ve yetenek abidesi oyunculuklar. Kah gözlerim dolup,kah agiz dolusu gülerken, kara komedi ile dram dozunun ne kadar iyi ve aynı
hayat ayarında gerçekçi olduğunu düşündüm. Gerçekten bitmesin istedim. Emeği geçen herkese tebrikler!
Bir Tatlı Kaşığı Çamur / Nushu Tiyatro