Emre Avşar
@emreavsar-1
TAKİP ET0
Toplam yorum görüntülenme
Emre Avşar Aktiviteleri
-
Uzun zamandır böyle etkileyici bir oyun izlememiştim. Oyunculuklar nefisti, gözlerimin önünden bazı kareler gitmiyor. Salondan çıktığımda bir kere daha izlemeliyim dedim. Klasik biçimden uzak, buluşlarıyla şaşırtan harika bir oyundu. Oyun sizi içine çekiyor, gömüyor ve sonra bir anda dışarı püskürtüyor. Katharsisi yaşayacağım derken buna izin vermiyor sıra dışı sahneleme biçimi. Oyunculuğun böylesini izlemek için bir kere daha gideceğim.
-
Başından sonuna sıkılmadan takip edilebilir sürükleyici ve güçlü oyunculuk izleyeni sarmalıyor. Metin bana çok güçlü gelmedi.
Performansları ile metindeki sıradanlığın geri planda kalmasını sağlamışlar.
Tebrikler -
seyircisinden konsantrasyon talep eden, gerek performans gerek sahneleme biçimi olsun şahane bir postmodern oyun örneği. çoklu yapılı sahneleme biçiminin yanında aynı zamanda yapı söküme başvurulan, parçalı, çoğul ve karmaşık bir gerçeklikte yolunu sakince arayan , özne-nesne ayrımı daha belirsiz olduğu ve sıklıkla sorgulandığı bir oyundu. çok beğendim. sanırım bir defa daha izleyeceğim.
-
Harika performans! Ancak oyun, oyun izleme eylemini sürekli hale getiren seyirciler için çok daha keyifli diyebilirim. Yönetmen dökmüş ortaya puzzle parçalarını; iki oyuncu bi köşeden başlıyor birleştirmeye, bir ortadan, bir sondan… Tiyatro seyircisi olarak güvenli alandan çıkmak isteyenlerin kesinlikle izlemeleri gerekir bu oyunu. Teşekkürler Woerktheater.
-
Uzun zaman sonra ilk kez bir oyunda dış dünyayı unuttum ve hikayenin tam ortasında hissettim kendimi. Öncelikle zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Kıpırdamadan izledim. Sahnede iki oyuncu görüyoruz ama çok fazla kişi ve anlatıcı var gibi. Semboller, metaforlar çok fazla, bu yüzden bazı yerleri anlamakta güçlük çektim. Ama bu da zaten post dramatik bir metinde beklenen ve olması gereken birşey kanımca. Gerçek birşey izlerken bir an da gerçekdışı birşeye tanık oluyorsunuz. Tam çözecekken tüm topladıklarınızı yerle bir ediyor. Ben de tam olarak bunu seviyorum tiyatroda. Artık klasik biçimden çıkılmalı. Bu iş de tam bunun örneği. İzlerken ben yoruldum oynarken nasıl yorulmuyorlar anlamış değilim ayrıca. Bütün ekibi ayakta alkışlıyorum!
Damgalı / WOERKTHEATER