Öyle güzel bir Medea izledik ki. Defne Kayalar zaten olağanüstü bir oyuncu, kendisini izlemeyi çok seviyorum. Ayaz Çoban ve Tarık Sarıyar’dan izledim. Onlar da bir o kadar güzeldiler. Bizlere böyle bir oyun izlettiği için tüm ekibin ellerine sağlık. Teşekkürler.
Kardeş odasının eğlenceli, bazen sıkıcı, yeni masallar ve oyunların icat edildiği o masum anlar... Uzun zamandır ilk defa yaşı bu kadar genç oyuncuları seyrettim tebrik ederim. Her ikisini de radarıma aldım oyunlarını takip edeceğim. Oyun masumluktan trajediye evrilen dakikalar içinde kalplere dokundu, titretti... Emeği geçenlerin yüreğine sağlık..
Ölümün ruhu emen karanlık nefesinin tüm ürperticiliğini seyircinin iliklerine dek hissettiren ve hayatın farklı renkleriyle donatılmış çocuk odasında adeta soğuk duş etkisini yaşatan bir oyun…
Euripides’in kaleme aldığı Antik Yunan tragedyası Medea’dan Kate Mulvany ile Anne-Louise Sarks tarafından uyarlanan ve hikayeyi çocukların gözünden aktaran oyunu tek bir cümleye sıkıştırmaya kalksam bu tanımı kullanırdım. Medea’nın hikayesine masumların gözünden bakma fırsatı sunarken “öldürme” eyleminin soğukkanlı yüzünü de sinsice aktarmayı başaran oyun, beraberinde aşk, sevgi, tutku, ihanet, hırs, intikam ve annelik kavramlarını olanca çıplaklığı ile masaya yatırıyor.
Defne Kayalar’a –ki kendisini süre olarak ne kadar az görsek de rolünün ağırlığını son anlarda öyle bir hissettiriyor ki kendisine hayran bırakıyor– benim izlediğim seansta Ayaz Çoban ve Tarık Sarıyar eşlik ettiği –diğer ikili ise Abdullah Burak Kaya ve Ayaz Gülşen– oyun, gerilimini usul usul artıran ve bir saatlik süresindeki biriken tüm o patlamayı Medea’nın sessiz çığlığından yankılanan dalgalarla yaparak karanlığı yırtıyor. Klasik metnin derinlikli yapısı eşliğinde oyun esasında seyircisinin zihnine birçok sorunun da tohumlarını ekiyor. “Medea’nın verdiği bu zalimce karar onun anneliğine ve merhametine gölge düşürür mü?”, “Medea’nın çocukları için verdiği karar kocasını gerçekten cezalandıracak mı yoksa sadece kendisinin mi yaşamını zifiri bir karanlığa çevirecek?”, “Medea’nın yaşadığı yıkımdan tek kurtuluş yolu ve intikam alma biçimi çocukları üzerinden aldığı karar mıydı ve bunun başka bir yolu yok muydu?” gibi ve bunun gibi üretilebilecek onlarca soru, bir yandan da metnin son derece yalın hikayesinin ne denli derinlikli, sarsıcı ve büyüleyici olduğunu da kanıtlıyor. Bunun yanında oyun bize bir büyük soruyu daha sordurtuyor: “Asıl kurban kim? Medea mı, kocası mı yoksa çocukları mı?”
Konusunu aldatılmanın verdiği, çok güçlü ve yakıcı bir intikam duygusundan alan bu tragedyanın, seyirciyi derinden etkileyecek şekilde çocukların gözünden aktarılması, metnin modern uyarlamasına son derece doğru bir biçimde hizmet ediyor. Salona adım attığımız andan itibaren her detayı düşünülerek tasarlanmış çift kişilik bir çocuk odası ve adeta sonlarını canlandırırcasına yerde hareketsiz yaran Jasper ile Leon karşılıyor bizleri. Odalarına kilitlenmiş bu iki kardeş, anne ve babasının tartışmasına kulak misafiri olarak şahitlik ederken bir yandan da kapana kısıldıkları bu odada eğlenceli vakit geçirmeye çalışıyorlar. Bu noktada metnin hareketli ve mizahi noktaları akışa yön verirken Medea’nın odaya girdiği ilk andan itibaren usulca etkisini hissettiren tedirginlik, yerini ilerleyen dakikalarla birlikte intikam duygusunun korkutan yüzüne bırakıyor. Ayaz ve Tarık’ın adeta boylarından büyük oynayıp harikalar başardığı Medea, Defner Kayalar’ın özellikle son anlarda devleşen oyunculuğunun da devreye girmesiyle birlikte leziz bir iş sunuyor. Fakat oyunda anne ile babanın tartışmasının yaşandığı anları önceden kaydedilmiş bir ses yerine o an gerçekten dinlemeyi tercih ederdim. Baba karakterini belki görmeyebilirdik fakat tartışmanın o gerçekliğini hissetmek –bir şeylerin kırılıp parçalanması gibi belki daha şiddetli bir şekilde– o anı daha etkileyici kılabilirdi. Buna karşın özellikle ışık tasarımını da beğendiğim ve çocuk oyuncuların enerjisiyle renk kattığı oyun; bittikten sonra zihindeki etkisini artırarak sürdüren ve en önemlisi “kötü/kötülük” kavramlarının derinliğine açtığı yolla tiyatro sanatının büyüsünü her anında fazlasıyla hissettiren bir yapım.
Çok etkileyici ,sarsıcı ve düşündürücü bir oyun. .Ben çok beğendim .Tüm oyuncuların ve ekibin emeğine sağlık
İzlemeyenlerin izlemesini tavsiye ederim
Oyunu bugün Kadıköy Alan’da izledim. Bende bir bağımsız kısa film izleme duygusu uyandırdı, Defne Hanım’ın oyunculuğu da metin ve kurgu da çok güçlü duygular yaşattı. Böyle bir Medea’yı daha önce hiç hayal etmediğinizi düşünüyorum, sırf bu sebeple bile izleme değer. Çocuk oyuncuları da tebrik ederim, profesyonelliklerine ayakta alkışlar 👏
Medea / Dor Productions