Oyun, Türkiye'deki toplumsal olaylara ışık tutarken mutfak metaforunu ustaca kullanıyor. Yer yer göz dolduran yer yer güldüren oyunculuklarla ve samimi anlatımıyla izleyiciyi içine çeken oyun, hem düşündürüyor hem de duygusal anlar yaşatıyor.
Fiziksel şiddeti somut bir şekilde işlerken, aslında çevremizdeki insanlar üzerinde yarattığımız psikolojik şiddetin etkilerini de gözler önüne seriyor.
Kadına yönelik şiddet gibi derin ve acı bir gerçeği cesur, sert ve çarpıcı bir dille sahneye taşıyor. Toplumsal adaletin sorgulandığı, sınırları zorlayan bir anlatımla izleyiciyi sarsan eser, intikam ve hayatta kalma mücadelesi ekseninde şekilleniyor. Kasap metaforunu ustalıkla kullanarak, sistemin görmezden geldiği kadınların kendi adaletlerini nasıl sağladığını etkileyici bir şekilde işliyor. Gerilim dolu atmosferi, güçlü diyalogları ve sarsıcı sahneleriyle izleyiciyi koltuğuna mıhlayan bu oyun, sadece bir intikam hikâyesi değil, aynı zamanda toplumsal bir çığlık niteliğinde. İzleyeni uzun süre etkisinde bırakacak, unutulmaz bir deneyim sunuyor.
Oyundan hiç kopmuyorsunuz ve merak duygunuzu hep uyanık tutuyor.
Oyuncuların tüm bu duyguyu seyirciye geçirebilmesi büyük bir başarı.
Çok beğendiğim bir oyun oldu.
Tezgah / Tiyatro Ras