Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Bu oyuna gitmeyi düşünen ve yorum okuyan izleyiciler için bu cevabı yazıyorum.
Yorumun zamanına bakınca, yorumun sahibi ile aynı temsili izlediğimiz sonucuna varıyorum.
Yukarıdaki eleştiri "Ah o eski ramazanlar" tadında bir yorum sadece...
Ne Tiyatro ne de Shakespeare kutsal değildir. Kimse ters dönmez.
Tiyatroda türler vardır. Bu oyunda da gayet derli toplu, iyi çalışılmış bir şekilde fiziksel komedi denenmiş. Metin olarak da Macbeth
seçilmiş. "düftştt, defftşt, dikşttt..." diye tabir edilen bölümler de tretodur. Böyle de bir teknik vardır ve çokça yapılır, yapılacaktır. Burada da gayet başarılı bir şekilde uygulanmış.
Sadece o da değil zaman zaman clownlar görüyoruz sahnede. Yastık sahnesine gülünmesinin sebebi de oraya gizli bir clown yerleştirilmesidir. Dolayısıyla seyirci aslında orada bir çocuk masumiyetini görür ve o tatlığa güler.
Üstelik dramaturji de hiç yabana atılmamış. Aralarındaki ilişki gayet olması gerektiği gibi oynanmış ve altı çizilmiş.
Ortada biz yaptık oldu gibi bir durum yok herşey kendi türü içerisinde gerçekleştiriliyor. Tamamı zaten var olan bir komedi tekniği.
(Hani Charlie Chaplin'den izlediğinizle aynı.)
Ve bu oyuncular ne kadar iyi başarmış ki bunu, göze teknik batmamış, yaptım oldu gibi görünmüş.
"Ben yaptım oldu" lafıyla oyun eleştrilirken, yorumun sahibi tarafından "ben karar verdim oldu" tadında bir yorum yapılmış. Seyircinin neye güldüğü, diğer seyirciyi hiç ilgilendirmez.
Gülen seyircinin, "kitle"nin, neye güleceğine karar vermek kimsenin haddine değildir.
Bu oyun bir arayış, bir AR-GE. Ve çok değerli.
Klasikleri klasik halde izlemek isteyenlere Ş.T. var, D.T. var.
Bence de kralın birisi çıplak.
Bu gibi içeriklerde kör göze parmak yerine, izleyicinin algı ve yorumuna azıcık saygıyla diyaloğu, mimikleri, metni-sahneyi tadında bırakmak yerinde olur diye düşünüyorum. ‘Mesaj-larrrr veriyoruzzzz ey ahali’ diye parmak sallayarak karşımda bağırılıyormuş hissiyle geçti tüm oyun.
Metin ve performans maalesef üzdü.
"buna ambiyans denir, am-bi-yans!"
uzun zamandır böyle acayip (sıradışı iyi anlamında), böyle etkileyici bir sahne performansı izlememiştim. bize yaşattıkları muhteşem tatmin için minnetlerimi sunmak isterim.
macbeth'i şatodaki iki hizmetçi 'kadın'ın ağzından, cesurca grotesk -üstelik böyle, küfür etmeden ağır argo içeren tonda- erdem tillahlığı yapmadan erdemsizliklerin göbeğine hançer saplayarak anlatmış. büyük adamların büyük hikayelerinin tüm leşlikleri, büyük şatonun altına itilmiş, hikayenin dışında zannedilen ancak orta yerinde yer alan iki çamaşırcı tarafından ifşa ediliyor.
çok sevdim, pek bayıldım.
böyle işler azalmasın, daha çok duyulsun, zenginleşsin, çoğalsın dilerim.
Cyrano de Bergerac / kumbaracı50