Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
İlk defa tek kişilik bir oyun izledim.Oyunun adını görünce ve konusunu okuyunca romantik bir oyun izleyeceğimi düşünmüştüm ama izledikten sonra oyunun daha çok Nazım Hikmet’in ruhsal durumunu anlattığını düşünüyorum.Tek kişilik bir oyun olduğu için zaman zaman seyirciyi sıktığını söyleyebilirim.Ama oyun sürekli iniş çıkışlıydı.10 dakika dingin bir sahne varken sonrasında 1 dakika gayet yüksek,gayet seyirciyi sahneye kilitleyen bir oyundu.Bu sayede arada sıkılmış olsam bile oyundan hiç kopmadım.Oyuna asıl rengini veren şeyin ışıklandırma olduğunu düşünüyorum.Işıklandırma sayesinde oyuncuya odaklanıyor ve ruh halini içinizde hissedebiliyorsunuz.Müzik çalan yerlerde oyuncunun sesi biraz basık kalmıştı ama çok problem olmadı.Murat Çidamlı’yı ilk kez bu oyun sayesinde tanıdım ve oyunculuğundan ses tonuna her şeyine bayıldım
3 yakın arkadaşın oyunun adını aldığı,hayatlarındaki kadınlarla yüzleşiyorum derken aslında kendileriyle ve birbirleriyle yüzleşmelerini anlatan kısa oyun.Çok severek izledik hem güldük hem üzüldük hem de kendi hayatlarımızla ortak muhabbetler işittik.Genel olarak beğendik
İzlemeye giderken hiçbir fikrim olmayan bir oyundan sonra bu kadar iyi hissedebileceğimi düşünmezdim.Fırsat buldukça gidebileceğim tüm oyunlara gitmeye çalışırım ve diyebilirim ki izlediğim en güzel oyundu.Oyunculuklar,sahne,oyun,konusu,espriler her şey o kadar muntazamdı ki şok içerisinde kaldım.Oyunun başından sonuna kadar durmadan kahkaha attım.Salonun genel havasına baktığımda da herkesin benimle aynı fikirde olduğunu düşündüm.Fatih Kahramanın oyunculuğu hakkında yazmaya kalkarsam dakikalarca bu siteden çıkamam bu yüzden sadece herkese izleyin izlettirin tavsiyesinde bulunabilirim
Piraye / Ankara Sanat Tiyatrosu