12 mayıs 20.30 craft'taki oyuna 3 öğrenci biletim var, gidemeyeceğim için devredeceğim. cceylinndogann@gmail.com adresinden iletişime geçebilirsiniz.
Hayata dair küçük mutluluk anları yeniden keşfetmenizi sağlayan bir oyun.
Bir süredir merak ettiğim Bora Akkaş’ın tek kişilik olan bu oyununu interaktif olması sebebiyle erteliyordum fakat bu sezon en sonunda izleyebildim:) Oyun 6 yaşındaki bir çocuğun, annesinin intihar girişiminden sonra yaşamaya değer bulduğu şeyleri listelemesiyle başlıyor. Kendinizi bir anda sahnenin içinde rol arkadaşı olarak bulabilir veya oyunun bir parçası olabilirsiniz. Benim gittiğim gün herkesin katılımı oldukça iyiydi bu yüzden keyif aldım ama her oyuna göre değişiklik gösterebilir bu durum.
Açıkçası bu oyun bana bu zor zamanlarda unuttuğum “yaşam sevgisi”ni tekrar hatırlattı ve bunun için teşekkür ederim. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadım ve keşke daha uzun olsaymış bile dedi. Başlangıçta hüzünlü bir hikayesi olsa da sanırım ben pozitif verilen mesajlarını en çok sevdim ve oraya odaklanmıştım. İnteraktif bir oyun olması sebebiyle herkese hitap etmeyebilir. Eğer değişik bir deneyim yaşamak isterseniz ve konusu ilginizi çektiyse mutlaka öneriyorum:)
Oyunu izlerken aklıma Çetin Altan’ın bir yazısında geçen şu cümleler gelmişti:
“Yaşam sevgisi bir kültürdür. Tıpkı çiçek sevgisi, tıpkı müzik sevgisi, tıpkı yüzme sevgisi gibi… Bu sevgi ya vardır, ya yoktur. Böyle bir sevgi pekişmemişse; orada insanlar, ne yaratıcı bir yaşama, ne sağlıklı bir aşka, ne keyifli bir yücelmeye fazla kulaç atamazlar.”
84 90 62 74 / Old Fools / Craft