Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Orkestrası, Levent Üzümcü’nün şahane oyunculuğu ve minimal olmasına rağmen kaliteli bir dekorla güzel kurgulanıp anlatılan bir oyun olmuş. Herkesin de dediği gibi doğaçlama sahnelerde gereksiz bir kopukluk yaşanmasına rağmen yaşlı kesimin ve tiyatroyla yanı tanışan kesimin ilgisini çektiğini düşünüyorum. Levent Üzümcü’yü Şehir Tiyatroları’nda daha fazla oyunda görebilmeyi sabırsızlıkla bekliyorum.
Levent Üzümcü gerçekten çok iyi bir aktör ve sahneye çok yakışıyor. Şehir tiyatrolarında tekrar izlemek çok sevindirdi. Oyun Osmanlının son demlerinde Girit adasında bir demirci ustası olan Rüstem'in ve onun oğlu Cemal'in hayatından kesitler sunuyor. Levent Üzüncü de bir meddah gibi hikayedeki karakterleri tek başına canlandırıyor. Özellikle kötü karakterleri gerçekten çok iyi yansıtıyor. Onun canlı müzikle destek verilmesi onunun seyir zevkini arttırıyor. Genel olarak bakıldığında izlenmeye değer bir oyun diyebilirim. Oyunun beğenmediğim yönleri de var elbette. Galiba çok fazla oyun izlememin bir yan etkisini görüyorum son yıllarda çünkü her oyun birbirine benzemeye başlıyor artık. Hatta bu oyun özelinde bu iyice göze batıyor çünkü oyunun yazarının ''Anlatılan senin hikayendir'' diye bir oyunu daha var ve bu oyun yine ege insanını anlatıyor benzer bir omurgası var yine tek kişilik yine tüm karakterleri tem oyuncu oynuyor ve bu oyuncu yine Levent Üzümcü :) Bu nedenle diğer oyunu izleyenler için bir dejavu etkisi yarattığı kesin. Bir diğer konu ise hiç gerek olmayan orkestra ile girilen diyaloglar. Bu şekilde tiyatro yapmak gerçekten tarih oldu. Levent Üzümcü'yü tekrar şehir tiyatrolarında görmek güzel ama keşke bunca bekleyişe değecek bir oyunla dönseydi sahneye.
Çok zevkle izledim, çok güzel oyun olmuş.
Levent Üzümcü'yü izlemek oldukça keyifliydi. Tek kişi, tüm oyunu seyirciyle olan iletişimini oldukça yüksek tutarak çok güzel götürdü.
Bu arada hikayenin kendisi de ilgi çekici ve güzel.
Diğer yorumlarda da bahsedildiği gibi, orkestra ile ara ara geçen diyaloglar olmasa da olurdu ama çok da rahatsız edici değildi bana göre.
Verilen mesajlar ve kullanılan lisan da bayağı iyiydi ki tüm salon (ben dahil) finalde ayakta alkışladık. Kesinlikle izlenmesini tavsiye ederim.
bugün büyük keyif alarak prömiyerini izlediğim oyun.
yazıya sondan başlamak istiyorum. oyunun sonunda sanat yönetmeni, levent üzümcü dahil şehir tiyatroları'ndan kovulan 20 sanatçı, mart ayında tekrar işlerine geri dönmüşlerdi. bu sanatçılar arasında sanıyorum ki ilk olarak levent üzümcü yıllar sonra tekrar sahneye çıktı. oyunun sonunda izleyiciyi selamlarken gözyaşlarına hakim olamadı. kovulan sanatçılara işlerini geri verenlere naçizane teşekkürlerimi ve şükranlarımı iletiyorum.
türkçe yazılan senaryoları izlemek beni mutlu ediyor. bu oyunda da türkçe ve modern bir senaryo sahneye taşınmış. levent üzümcü prömiyer heyecanı olsa gerek, birkaç dil sürçmesi dışında harika bir performans sergiledi. metnin zaman zaman güldüren zaman zaman duyguları tavana çıkartan vurucu temelini başarıyla taşıdı. ona eşlik eden esen koçer'in sesi tertemiz ve dinlendiriciydi. konuyu ve atmosferi çok güzel bağladı. müzikler şahaneydi ki bir tiyatro oyununda şarkı dinlemek beni zaman zaman sıkar. bu akşam keyif aldım.
dekor sadeydi. zaten minimalist anlayışla bu sezona devam eden şehir tiyatrolarında dekorun sade, detayları mikro çalışılmış olması şaşırtıcı değil.
oyunda biraz modern izleyiciyi tavlama teknikleri kullanılmış. güldür güldür'de, çgh'de izleyici, oyunun dışına çıkıldığında ya da sahnede doğaçlama yapıldığında büyük reaksiyon veriyor. sanki hata yapılmış ve doğaçlama yapılıyormuş gibi senaryoya işlenen birkaç bölüm vardı. tabii ki seyirciden reaksiyon aldı. ben bu tarzdan hoşlanmadım. oyuncunun orkestra ile kurduğu diyalogların ilki güzeldi, sanki doğaçlama gibiydi belirttiğim gibi. ancak o kadar tekrarladı ki, devamı gereksiz ve basitti. seyircinin sürekli her şarkıda tempo tutmasından çok rahatsız oldum. bir oyunda bu kadar alkış duyulmamalı bana kalırsa. sanatçı, izleyiciyi selamlarken salonda alkış duyulmalı.
2021 - 2022 Tiyatro sezonunu bugünkü oyun ile açtım. Umarım Pandeminin geçen sene gibi kesmediği bir sezon yaşarız ! Net bir şekilde özlemişiz sahneleri ! Alınan Covid-19 tedbirlerini de son derece yerinde buldum. (Devlet Tiyatrolarının da Şehir Tiyatroları gibi sezonu erken açmasını bekliyoruz !)
Oyuna gelirsek başarılı, farklı ve sürükleyici tipik bir Engin Alkan bir oyunu. Antigone oyununu en son 2012 yılında İstanbul Devlet Tiyatrolarında Kenan Işık yorumu ile izlemiştim. O oyun vasattı. Bu oyun ondan bir seviye daha iyi. Klasik oyunların güncel yorumlanması kervanına Engin Alkan'da katılmış :) Ama bu sefer güzel olmuş güncel uyarlama ! Devletleri dikta yönetimi ile yönetmek isteyen devlet adamlarının yanlışlarını gösteren kaliteli bir Sofokles uyarlaması.
Oyunculuklar çok iyi. Özellikle Kreon rolünde Cengiz Tangör ve Antigone rolünde Aslı Menaz çok başarılı. Dekor, kostüm, efekt ve ışık düzeni muhteşem. Fakat dekor konusunda kafama birçok şey takıldı ! Sahnedeki birçok nesneyi konu ile bağdaştıramadım ? Sadece önü olan bir araba, Balonlar, Plaj Sandalyesi, elektrik direkleri konu ile ne kadar alakalıydı ? Ne mesaj vermek istemiş Barış Dinçel ? Anlamakta güçlük çektim.
Sahne geçişlerindeki Müzikler ve şarkılar da bence olmamış. Kafiye bile yoktu şarkılarda ! Bir değer eksiklik ise harika bir şekilde gitmekte olan finalin sonlanış biçimiydi. Henüz izlemeyen seyircilerin zevkini bozmamak adına detay veremiyorum eleştirim için. Gidenler de anlamıştır zaten ne demek istediğimi !
Negatif yönleri olmasına rağmen, pozitif yönlerinin ağır bastığı, sürükleyici bir Yunan Tragedyası izlemek istiyorsanız bu oyunu kaçırmayın.
Veba / İstanbul Şehir Tiyatroları