Oyunu haftasonu izledim. Beklentimin çok üzerinde, ters köşeli finali olan bir oyunla karşılaştım.
Oyuncular karakterleri bize çok güzel aktardı.
Alzheimer bir anne… Ona tüm özeniyle bakan bir evlat…
Nişanlanacağı kadını annesiyle tanıştırmak için akşam yemeğe davet eder. Ama akşamki kutlama, anneyle geçmişin hesaplaşmalarının ve acı hatıraların gölgesinde kalır.
Oyunda süpriz son için aslında küçük detaylar önden veriliyor. Ama yine de hayrete düşüyorsunuz.
Kesinlikle izlediğinize pişman olmayacağınız, güzel bir oyun.
Küçük bir not: Canınız anne köftesi çekebilir çıkışta:)
Zaman geçiyor, yıllar insanlar değişiyor, bu topraklarda yaşananlar bir türlü değişmiyor hissini gayet güzel veren bir çalışma olmuş, yani çağlar farklı olsa da dertlerimiz aynı... Güzel vakit geçirtiyor mu sorusuna "Evet" yanıtı verdiren bir oyun olmuş... Oyunculuk başarılı, reji başarılı, sahne genel olarak başarılı... Bir oyundan çıktığınızda eğer ileride bir kere daha izleyebilirim hissi sizde oluşuyorsa, oyun geçerli notu almış diye düşünürüm. Oyunun süresi biraz fazla olmuş gibi, daha az zamanda da aynı hikaye anlatılabilir gibi duruyor. Şarkılarda ise sanatçının sesi ile müziğin sesinin ayarını iyileştirmek gerekir gibi duruyor, zira bazı sözler anlaşılmıyor. Son olarak da oyunun süresi düşünüldüğünde bazı şarkılar daha kısa icra edilebilir.
Hepimiz Sustuğumuz Yerden Yaralıyız / Asmalı Sahne