Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunla ilgili yorum yapmadan önce biraz romanı tanıyalım.
"Kendi öz değerlerimi, dilimi ve birlikte doğup büyüdüğüm insanların durulmaz bir coşkuyla bana taşıdıkları sevgiyi koruyabilmek için direndim. Elinizdeki roman bu direnişim için aralarında büyüdüğüm insanların bana armağanıdır."
Yani kitap yazarının yaşadıklarından faydalanarak yazılmıştır. Bu sebepten dolayı yorumlarda gördüğüm oyun dini kötülüyor dine hakaret ediyor yorumlarını kesinlikle kabul etmiyorum. Herkesin din ile olan tecrübesi aynı değildir.
Nezaket Erden kesinlikle oyunda harikaydı, kendisini daha sonra araştırdığımda aynı üniversiteden mezun olduğumuzu gördüm ve bir sevinç oldu benim için. Film ve Drama-Oyunculuk Programınının Bitirme projesi olarak romanı sahneye uyarlamak üzere Hakan Emre Ünal ile birlikte çalıştı. Romanı okumadım ancak tiyatro metninin de kurgusunun da harika olduğunu söylemek istiyorum. Tek kişilik oyunları oynaması, sahnelemesi çok zordur. Genellikle dekor sadedir ve tüm dikkatler oyuncunun üzerindedir. Nezaket hanımı izlerken gülmelere ağlamalara doyamadım açıkcası. Oyun bir çocuk/genç kişinin ağzından olduğu için kim ne derse desin herkesin çocukken aklına gelen o kadar unsur vardı ki. Çocukların korkmadan ne düşünüyorlarsa söylemeleri, henüz soyut kavramların kafalarında oturmamış olmalarını sahnede çok güzel bir şekilde gördük. Oyun bence baskıcı bir ailenin kız çocuğuna baskı göstermesinin yanında, böyle bir ailede şehre yeni yerleşmiş bir kız çocuğunun nasıl geliştiğini anlatıyor. Dirmit yeni arkadaşlar ediniyor, kitap okuyor yeni şeyler öğreniyor. Yeni tecrübelere açık. Aile ise hayata dair dirmitin gösterdiği çabayı göstermiyor olarak düşünüyorum. Konusu da ilginç ve güzeldi oyunculuk da harikaydı dirmitin danslarına bayıldık. Çocukların hazırcevap olması, büyüklerin düşünmeye korktuğu şeyleri düşünmeleri ve söylemeleri hepsini tattık oyunda.
" Durur muyum hiç durmadım ! "
Dirmit durmadı ve benliği için savaştı.
Minimalist bir sahne, 60dk tek perde, tek kişinin oturduğu yerden oynadığı bir oyun. Ana karakterin yanında 5-6 kişiye de can verilince bu kısa sürede pek derinlik sağlanamıyor haliyle, ana karakter Handan ile bile doğru düzgün bağ kuramadan bitiveriyor oyun. Zerrin Hanım gibi bir usta olmasa vasat denebilecek bir senaryo. 8 vermemin sebebi alt metnin modern bir eleştiri içerdiğini düşünmek istemem.
...Spoiler Uyarısı...
İçgüdüsel olarak bildiği kötülükleri bilmediği iyiliklere tercih eden, şiddeti uygulayana da & hakkını yedirene de içten içe kızan, ama yolculuğu boyunca güçlüyle iletişimini koruyan, ezileni kendi ezilene dek aklına getirmeyen bir karakterin hikayesi.
Küçük Prens / DasDas