Yani böyle bir oyunun bu puanı alması hiç inandırıcı değil. Metinde karakterlerin boyutlanmasına dair hiç bir şey yok. Oyuncularin ses nefes kullanımı bile yapay:) İstanbul gibi bir şehirde 1-2 saattimizi bu kadar heba edilmesine dayanamıyorum. Doğaç bey oyunun ayrıca yazarıymış.. Ne kadar kolay yazarım demek. Hadi yazdınız bir skeç - cunku bu bir oyun degil- bari oyunculuk iyi olsun.. Dekor inanilmaz iyidi. Oyunculuk ne kadar kötüyse dekor o kadar iyi. Neyse iyi seyirler.
Açıkçası oyun hakkında yapılmış bazı yorumlar beni oldukça şaşırttı, çünkü oyun akmıyor. Tempo düşük , sanki es verilmemişte oyuncular sözlerini unutmuş gibi uzuyor.
Evet dekor güzel, oyunculuklar oldukça başarılı ama metin boşluklarla dolu. Hikaye derinliklere inmiyor, bir abi kardeş yüzleşmesi var ama yüzeysel. Bir yükselme anı bekliyorsunuz oyunda , şimdi diyorsunuz çok vurucu bir sahne olacak ,olmalı yani, ama yok. Konu çok vurucu , güzel bir şekilde aktarılsa sizi derinden yaralayacak ama işte yüzeysel kaldığı için içselleştiremiyorsunuz.
Oyun dekoru ve ışık harika olmuş. Ancak metnin oldukça zayıf olduğunu düşünüyorum. Ana fikrin seyirciye geçmediği, sessizliğin ve anlamsız konuşmaların bir süre sonra oyundan kopmama sebep olduğunu ifade edebilirim. Harika bir düşünce iyi bir metinle ele alınabilirdi. Oyuncuların da bu duyguyu tam anlamında veremediklerini ve performanslarını geliştirebileceğini düşünüyorum. Müziğin olması atmosferi daha olumlu bir hale taşıyabilirdi.
O Zaman Küs Ölene Kadar! / Yapı Tiyatro