Fact Tiyatro'nun ikinci oyunu Sendrom, politik doğruculuğa teslim olmadan, bir karakter yaratmayı başarabilmiş, ele aldığı konuyu önüyle arkasıyla seyirciye geçirebilmeyi başarmış, güzel bir oyun. Dilara Vural'ın performansını Sipariş Listesi'nde de beğenmiştim. Sendrom'da da sahnede izlediğim karaktere ikna oldum. Tek kişilik ancak çok karakterli oyunlarda her zaman bazı karakterlerde aksama olur. Sendrom'da da bir karakterde sorun hissettim ama oyun oturdukça o da oturacaktır diye düşünüyorum.
Ali Haydar Çataltepe'nin sahnelenen ilk oyunu bu diye biliyorum, bence güzel bir başlangıç olmuş. Oyunun özellikle komedi unsurlarını sevdim. Akışta ritmini kaybetmiyor. İzlenir, tavsiye ederim.
Ayrıca oyunun alkolik, ilgisiz ve sevgisiz babaların travmatik kızları hikayelerine bir yenisi eklemek yerine bu sefer sevginin ezici ağırlığına, kronik depresyonun insan hayatı üzerinde dolaştırdığı kara bulutlara da alan açması hoşuma gitti.
Sipariş Listesi / Wish List / Fact Tiyatro