Universitede doktora tezim Ay Carmela idi.Şehir tiyatrolarinin bu oyunu sahneleyecegini ogrendigimde cok heyecanlandim. Bu durum ayni zamanda Sehir Tiyatrolari repertuvarinin son yillara gore biraz toparlandiginin gostergesiydi. Oyunu promiyer gecesi Kadikoy haldun taner sahnesinde izledim. Bekledigim ve tahmin ettigim gibi muhtesem bir Nasit ozcan rejisiydi. Hele ki oyunun basrol oyuncularindan Cagatay Palabiyik'in performansi , sahne enerjisi, vucut ve ses kullanimi ve en onemlisi rolunu dogru analiz etmesi o kadar yerindeydi ki izlemeye doyamadim. Ancak diger basrol oyuncusu Carmela yi oynayan Ada Alize Ertem icin ayni cumleleri kuramayacagim. En merak ettigim karekter di bu arada. Yanlis ve tekduze tonlamalar, havada kalan cumleler, yanlis ses ve nefes kullanimi. En onemlisi tek bir tonda duygu ve enerjisi olmadan rolunu gecistirmesi. Kendisi inanmadigi icin bizi inandirmasi mumkun degil maalesef. Goruntu olarak Carmela rolune kendisini yakistirdigimi soylemeliyim. Ancak, boylesi onemli bir mesaji ve derdi olan isyani ve baskaldirisiyla canindan olan adina sarkilar yazilan Carmela karakteri icin sadece goruntu yeterli mi? Ve oyuna adini veren boylesi onemli bir karakteri oyunculuk yetenegi ve anelitik zekaya sahip teknik olarak oyunculuk donanimini tamamlamis tecrubeli oyunculara teslim etmek daha dogru olmazmiydi?
Ay, Carmela! / İstanbul Şehir Tiyatroları