-
Hayatımda ilk kez Bahçe Galata'ya gidip oyun izledim. Daha çok lokasyon sebebiyle Moda Sahnesi'ni tercih ediyordum ancak bu oyunu görünce hevesle gittim. Filmi oldukça iyiydi, oyunu da çok iyiydi. Oyuncu performansları muhteşemdi. Bir an bile oyundan kopmadım. Öte yandan birçok hissi içinde saklayan hani “düşündüren aynı zamanda duygulandıran” çok keyifli bir oyun oldu. Çünkü 5 dakika önce ablanın kardeşini kurtarmak için çabalayıp, kardeşinin nihilist bir edayla onu yoka saymasına burulurken, sonrasında Jojoba yağının organik inorganik tartısmasına baya bir güldüm. Emeği geçen herkese kendi adıma çok teşekkür ederim.
-
Oyunda, başarılı bir matematikçiyken psikoz olan ve vefat eden babası Robert'a ölene kadar bakan, kendisi de matematikçi olan Catherine'in evdeki defterinde önemli bir teoremin ispatının bulunmasıyla, bu ispatın kendisine ait olduğunu ve ruhsal olarak iyi olduğunu kendisinden şüphe duyan babasının öğrencisi Hal'a ve cenaze için gelen ablası Claire'e açıklaması sahneleniyor. Oyunculuklar harikaydı. Derya Özsoy'un performansını özellikle beğendim. David Auburn'ün muzip, romantik, ikili çatışmaları zekice işleyen, bilim içerikli metnini çok beğendim. Bu oyun sayesinde yaşarken hakkı yenen başarılı Fransız kadın matematikçi Sophie Germain'i tanımış oldum. Ses kayıt cihazında dış ses olarak Tansu Biçer sadece ses olmasına rağmen oyunda başarılı bir etki yarattı. Güneş Hanağası'nın canlandırdığı Claire karakterinin kıyafetlerine bayıldım. Oyunun sahne tasarımı ve rejisi de iyiydi.
-
Yas tutma sürecinin karmaşıklığı, oyundaki üç karakterin yasadığı duygusal çalkantılar basarılı bir sekilde aktarılmıs. Diyaloglar sizi yormadan oyunda tutuyor, oyunculukları da oldukça basarılı buldum. Beni en çok etkileyen, üç karakterin yas tutma süreçlerindeki farklılığın basarılı olarak yansıtılmasıyla, üç karaktere de empati yapabilmek oldu. Her alanda olduğu gibi bilimde de ne yazık ki varolan cinsiyetçilik konusunu da işleyen bir oyun, şiddetle tavsiye ederim!
-
-
İspat / BahçeGalata