Bugün insanların unuttuğu en önemli duygulardan biridir VEFA DUYGUSU.. Yazar vefayı, insan ruhunu olması gerektiği gibi yazmış, teşekkür ederiz.. Ayrıca oyuncu, yönetmen ve tüm ekip sanki bu oyunun vermek istediği anafikir iççin kilitlenmiş... Tek kelimeyle muhteşem...
Beni oyun sırasında etkileyen iki sahne vardı ki; inanın göz yaşlarıma hakim olamadım!!!
Birinci sahne, "OĞLUNUN, VEFAT EDEN ANNESİYLE KONUŞMASI"...
İkinci sahne ise, "VEFAT EDECEĞİNİ BİLDİĞİ, EŞİNE OLAN SEVGİSİ, SAYGISI ve VEFASI"
Emeği geçen yazar, yönetmen, oyuncu ve ekibi kutluyorum...
Ama bu ekip bisin ki; "KENDİ ÇITALARINI KENDİLERİ YÜKSELTTİ, DEVAMI COK DAHA GÜZEL OLMALI.. BU EKİP BAŞARIR...
Oğlum YİĞİT KESKİN'İ ve rol arkadaşı BUSE GÜL'ü tebrik ediyor ve alınlarından öpüyorum....
Oyuncuların karakterlerle özleştiği, ışıldadığı, derinliğiyle sizi de oyunun içine çeken konusu, keskin geçişleriyle an be an duygudan duyguya sürüklendiğiniz, gülerken bi anda sizi dibe vuran, dipteyken yükselten temposu ile harika bir oyundu.. Böyle bir konuyu sırtlamak, içselleştirmek ve performansın hakkını vermek gerçekten başka bir şey!! Oyuncular harikaydı!
Butik bir iş olduğunu her anlamda belli etti. Emeklerinize sağlık, teşekkürler...
This is Living / Klan Sahne