Bu tip deneysel veya absürd tiyatroları anlamak, izlemek, keyif almak çok zordur. Aşağıda oyunu beğenen izleyiciler bile bu durumdan yakınmış. Özellikle ilk 15 - 20 dakika başta olmak üzere oyunu anlamakta ve izlemekte oldukça zorluk çektim. Sonuç olarak oyunu hiç beğenmedim.
Klasik bir tiyatro izleyicisi olarak oyunlara güncel dijital unsurların katılmasının karşısındayım. Videolar, Animasyonlar, Bilgisayar efektleri gibi ... Hadi diyelim bazı oyunlarda canladırması mümkün olmayan konularda video desteği olabilir ama bu oyunda neredeyse oyunun tamamında dijital görüntü teknolojisi kullanılmış. Oyuncular bu görüntülerdeki kişilerle aktif olarak diyaloğa giriyor. Sonuç olarak ta ortaya ucube bir durum çıkıyor.
Oyunculuklar ayrı bir eksiklik ! Ana roldeki oyuncunun oyun boyunca ki kekeleyen, tekleyen, ürkek konuşma şekli sinir bozucu. Pervin Bağdat vasat. Diğer 2 oyuncu ise oldukça yetersiz. Işık, dekor, kostüm desteği ise yeterli düzeyde.
Tabii bu oyunu bazı seyirciler sevebilir. Çünkü çok farklı bir tarzı ve anlatım şekli var. Ama ben o grupta değilim. Fırsat bulursanız seyredin, bakalım sevebilecek misiniz ?
Kapıların Dışında / Yolcu Tiyatro