Nostalji olsun diye yapılmış, nostalji rüzgarına kapılmış ama tam ne anlattığı belli olmayan bir oyun. Yok konaktı, yok hizmetçiydi, yok azınlıktı. İçinde herşeyden var. Dekor çok güzel, Yiğit Sertdemir dekor ödülü almalıydı. Ama bence kendi tiyatrosunun rejilerini kendi yapmalı ve eskiden olduğu gibi sadece kendi oyunlarını oynamalı.Gülhan Kadim çok şeker oynuyor, sadece ağız yapısı nedeniyle biraz dikisyon sıkıntısı var ama bunu unutturuyor. Nisa Serezli gibi yani. Ayşegül Uraz gibi muhteşem bir oyuncuya nasıl yardımcı kadın verirsiniz ey densizler? Baksanıza adı bile başta yazılmış. Yılın Kadın Oyuncusu seçilmeli ve bence geçtiğimiz yıllardaki oyunlarına bakarak bazı ödüllerde geç kalınmadıysa düzeltme yapılmalı. Bu arada Yeni Tiyatro Dergisinin editörü Erbil Beyin densizce söylediği Ayşegül içine sindiremedi, içinde kaldı gibi laflar çok ayıp, kınanmalı mutlaka. Bu nasıl profesör oldu yahu. Medical Park doktoru gibi bir söylem. Nihayet Makamına dönecek olursak, sevgili Yiğit lütfen tiyatronu tekrar ele al ve kendin yaz, yönet Ferhan Şensoy usta gibi ol. O zaman bizden 10 değil 11 puan alırsın. Oyunda nostaljik olur diye pamuk helva yedim. Eski İstanbulun tadı var çünkü. Birde Burçak Çöllü muhteşem sesiyle konçerto gibi şarkı söylüyor, candan kutlarım. Sadece onu dinlemek ve Ayşegül Uraza bakmak için gidilmeli.
Her açıdan çok güzel bir oyundu. Tebrikler...
Nihayet Makamı / kumbaracı50