-
Oyunu dün akşam Hann Sahne'de izledim. Oyunda 3-4 kişi ağlamaktan kötüleşti ve çıktı, sonra birkaçı geri girdi, biz bunu oyun bitince çıkışta öğrendik ve oldukça şaşırdık , -oyuncunun konsantrasyonunun bir an bölünmemesi ne kadar profesyonel olduğunu da ortaya koydu gerçekten. Biz ne olduğunu anlamaya çalışırken o durdu bekledi ve devam etti adeta.-
Hikayeye benzer bir şey yaşayanları tetikleyebilir. Yakın zaman da çok yakınlarınızdan birini kaybettiyseniz, çok etkileneceğinizi hesaba katarak gelmenizi tavsiye ederim.
Oyuncu muhteşem bir performans sergiliyor. Çok etkilendiğimi söyleyebilirim her anından. Ben kurguyu ve metnin bağlanmasını ve sonunda etkileyici finale giden çözümlemeyi ve finali çok beğendim. Çıkışta tanışma ve tebrik etme fırsatını yakaladık, oldukça nezaketli biriydi.
Dingin, abartılmadan karakterlerin ve tiplerin canlandırılması, başına gelen olayları anlatması ve bunları sadece bir unsur olarak değil sonunda birkaç haftadır yaşadıklarını anlatmasına bağlanması bence şahaneydi. Ben zorlama bulmadım ve rahatsız olduğum bir tarafı olmadı. Komediler gayet dozundaydı. Değişen yeni dünya düzeninde sanata ve tiyatronun çağdaş metinlerine ve yorumlarına açık olunması gerektiğini düşünüyorum.
Işık tasarımı çok başarılı. 75 dk boyunca sizi performans ve hikayeyle birlikte diri tutmayı başarıyor oyunda. Emeği geçenleri kutlarım. Çok güzel bir geceydi. :)
-
Sendrom, Fact Tiyatro’nun izlediğim ikinci oyunu oldu. Sipariş Listesi gibi Sendrom oyununu da pek sevdim. Dilara Vural, Sipariş Listesi’ndeki harika performansı ile Afife Ödülleri’nde Yılın En Başarılı Genç Kuşak Sanatçısı ödülüne aday olmuştu. Sendrom’da da 75 dakikalık dev bir performansla ne kadar iyi bir oyuncu olduğunu bir kez daha gösteriyor. İsmini şimdiden bir yerlere not etmenizi öneririm. Zaten ileride çokça duyacaksınız.
Sezonların kapanmasına çok az kaldı, Fact Tiyatro’yu yakın takibe alıp, Sendrom’u da yakalayabildiğiniz ilk sahnede izlemenizi öneririm.
-
Ercan Bey merhaba. Sanırım o kahrolan, biten, mahvolan ve çok ağlayan seyircilerden biri de benim. Sadece şunu söylemek istedim sizlere. Lütfen beni yanlış anlamayın.
Ama yakın zaman da hayatımda çok sevdiğim ve beni büyüten birini kaybettim. Ve evet, oyunda çok ağladım, kahroldum ve mahvoldum... Belki benim gibi aşağıda yazılan yorumlarda da insanlar çok sevdiği birini kaybetmiş olabilir ya da kaybetmekten korktuğu için bile çok etkilenmiş olabilirler. Sadece lütfen bunu unutmayın demek istedim sizlere naçizane.
Çevrenizde hiç gözyaşı göremediğinizden bahsetmişsiniz. Keşke gözyaşlarımın fotoğrafını veya yüreğimdeki acının tomografisini çekip sizlere gösterebilseydim bu oyunu izlerken...
Aşağıdaki yorumlarını abartı bulduğunuz insanlarda belki benimle aynı kaderi paylaşıyor olabilirler. Lütfen beni yanlış anlamayın. Hassas bir konu olduğu için sizin de bu konuyla ilgili yorumunuzu görünce biraz üzülerek cevap vermek istedim. Umarım canınızı sıkmamışımdır.
Sevgilerimle.
-
Çok başarılı bir performans! Dilara Vural'ı kutlarım!
Bu kadar rahat ve profesyonel, bu kadar doğaçlıyormuş hissi verircesine her oynadığını kolay bir şekilde oynamak, gerçekten büyük bir profesyonellik.
Aslında bakarsanız bu kadar iç içe geçen hikayeleri, oyuncu kendi deneyimi kadar olağan anlatımı ve canlandırma şekli ile takdire şayan. Metin de oldukça başarılı olmasının yanı sıra bir oyuncu için bence oynaması bir hayli zor ve altından bu genç yaşta ustalıkla kalkılmış.
Dünyanın bir çok yerinde oyun izlemiş biri olarak oldukça etkileyici buldum, bu yıl derli toplu her detayıyla beğendiğim oyunlardan biri oldu. Ben oyunda oldukça duygulandım, ağladım ve yer yer kendi anılarıma dalıp geri oyuna dönmeye çalıştım. Ama oyuncu ve oyun karakteri bizimle ahenk içinde duygularımızla dans etti adeta, bir laf söyledi ve sonraki tebessümü ile bunu geçiştiriverdi. Bir anda kendimi tekrar kıkırdarken buldum. Çok güzel ve zor bir metnin -gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki - başarıyla üstesinden gelinmiş.
Ünlü oyunu değil fakat gerçek bir performans izlemek istiyorsanız kaçırmamanızı öneririm. Oyunun puanı bu performansla gayet yerinde bence.
Emeği geçen herkesi kutlarım.
-
Dilara Vural da kim acaba dedirten bir oyundu. Beğendiğim başarılı bulduğum bir performanstı. Metin çok sağlamdı oyuncu sizi sarsıyor, üzüyor, güldürüyor duygudan duyguya atıyor. Sade yalın abartısızca akıcı bir oyun izliyorsunuz. Ama yorumlarda okuduğum ağladık bittik yerlerdeyiz kadar değil lütfen. Güzel bir oyun.
Sendrom / Fact Tiyatro